திருநாவுக்கரசு சுவாமிகள் அருளிச்செய்த
தேவாரப் பதிகங்கள்
ஐந்தாம் திருமுறை இரண்டாம் பகுதி
பாடல்கள் ( 510 -1016 )
| 5.051 | திருப்பாலைத்துறை | (510-520) | மின்பதிப்பு |
| 5.052 | திருநாகேச்சரம் | (521-530) | மின்பதிப்பு |
| 5.053 | திருவதிகைவீரட்டம் | (531-542) | மின்பதிப்பு |
| 5.054 | திருவதிகைவீரட்டம் | (543- 552) | மின்பதிப்பு |
| 5.055 | திருநாரையூர் | (553-562) | மின்பதிப்பு |
| 5.056 | திருக்கோளிலி | (563-572) | மின்பதிப்பு |
| 5.057 | திருக்கோளிலி | (573 -582) | மின்பதிப்பு |
| 5.058 | திருப்பழையாறைவடதளி | (583 -592) | மின்பதிப்பு |
| 5.059 | திருமாற்பேறு | (593 -601) | மின்பதிப்பு |
| 5.060 | திருமாற்பேறு | (601-610) | மின்பதிப்பு |
| 5.061 | திருஅரிசிற்கரைப்புத்தூர் | (611 -620) | மின்பதிப்பு |
| 5.062 | திருக்கடுவாய்க்கரைப்புத்தூர் | (621-630) | மின்பதிப்பு |
| 5.063 | திருக்குரங்காடுதுறை | (631-641) | மின்பதிப்பு |
| 5.064 | திருக்கோழம்பம் | (642-652) | மின்பதிப்பு |
| 5.065 | திருப்பூவனூர் | (653-663) | மின்பதிப்பு |
| 5.066 | திருவலஞ்சுழி | (664-673) | மின்பதிப்பு |
| 5.067 | திருவாஞ்சியம் | (674- 680) | மின்பதிப்பு |
| 5.068 | திருநள்ளாறு | (681-690) | மின்பதிப்பு |
| 5.069 | திருக்கருவிலி | (691 -700) | மின்பதிப்பு |
| 5.070 | திருக்கொண்டீச்சரம் | (701-710) | மின்பதிப்பு |
| 5.071 | திருவிசயமங்கை | (711-720) | மின்பதிப்பு |
| 5.072 | திருநீலக்குடி | (721-730) | மின்பதிப்பு |
| 5.073 | திருமங்கலக்குடி | (731-740) | மின்பதிப்பு |
| 5.074 | திருஎறும்பியூர் | (741 -750) | மின்பதிப்பு |
| 5.075 | திருக்குரக்குக்கா | (751- 760) | மின்பதிப்பு |
| 5.076 | திருக்கானூர் | (761-769) | மின்பதிப்பு |
| 5.077 | திருச்சேறை | (770-779) | மின்பதிப்பு |
| 5.078 | திருக்கோடிகா | (780-786) | மின்பதிப்பு |
| 5.079 | திருப்புள்ளிருக்குவேளூர் | (787-795) | மின்பதிப்பு |
| 5.080 | திருஅன்பில்ஆலந்துறை | (796- 805) | மின்பதிப்பு |
| 5.081 | திருப்பாண்டிக்கொடுமுடி | (806-810) | மின்பதிப்பு |
| 5.082 | திருவான்மியூர் | (811-820) | மின்பதிப்பு |
| 5.083 | திருநாகைக்காரோணம் | (821-830) | மின்பதிப்பு |
| 5.084 | திருக்காட்டுப்பள்ளி | (831-840) | மின்பதிப்பு |
| 5.085 | திருச்சிராப்பள்ளி | (841-844) | மின்பதிப்பு |
| 5.086 | திருவாட்போக்கி | (845-854) | மின்பதிப்பு |
| 5.087 | திருமணஞ்சேரி | (855-864) | மின்பதிப்பு |
| 5.088 | திருமருகல் | (865- 874) | மின்பதிப்பு |
| 5.089 | தனி | (875-884) | மின்பதிப்பு |
| 5.090 | தனி | (885-894) | மின்பதிப்பு |
| 5.091 | தனி | (895-900) | மின்பதிப்பு |
| 5.092 | காலபாராயணம் | (901-914) | மின்பதிப்பு |
| 5.093 | மறக்கிற்பனே என்னும் | (915-924) | மின்பதிப்பு |
| 5.094 | தொழற்பாலனம் என்னும் | (925-935) | மின்பதிப்பு |
| 5.095 | இலிங்கபுராணம் | (936-946) | மின்பதிப்பு |
| 5.096 | மனத்தொகை | (947-956) | மின்பதிப்பு |
| 5.097 | சித்தத்தொகை | (957 -986) | மின்பதிப்பு |
| 5.098 | உள்ளம் | (987-996) | மின்பதிப்பு |
| 5.099 | பாவநாசம் | (997-1006) | மின்பதிப்பு |
| 5.100 | ஆதிபுராணம் | (1007-1016) | மின்பதிப்பு |
| 510 |
நீல மாமணி கண்டத்தர் நீள்சடைக் கோல மாமதி கங்கையுங் கூட்டினார் சூல மான்மழு வேந்திச் சுடர்முடிப் பால்நெய் யாடுவர் பாலைத் துறையரே. | 5.51.1 | 511 | கவள மால்களிற் றின்னுரி போர்த்தவர் தவள வெண்ணகை மங்கையோர் பங்கினர் திவள வானவர் போற்றித் திசைதொழும் பவள மேனியர் பாலைத் துறையரே. | 5.51.2 | 512 | மின்னின் நுண்ணிடைக் கன்னியர் மிக்கெங்கும் பொன்னி நீர்மூழ்கிப் போற்றி யடிதொழ மன்னி நான்மறை யோடுபல் கீதமும் பன்னி னாரவர் பாலைத் துறையரே. | 5.51.3 | 513 | நீடு காடிட மாய்நின்ற பேய்க்கணங் கூடு பூதங் குழுமிநின் றார்க்கவே ஆடி னாரழ காகிய நான்மறை பாடி னாரவர் பாலைத் துறையரே. | 5.51.4 | 514 | சித்தர் கன்னியர் தேவர்கள் தானவர் பித்தர் நான்மறை வேதியர் பேணிய அத்த னேநமை யாளுடை யாயெனும் பத்தர் கட்கன்பர் பாலைத் துறையரே. | 5.51.5 | 515 | விண்ணி னார்பணிந் தேத்த வியப்புறும் மண்ணி னார்மற வாதுசி வாயவென் றெண்ணி னார்க்கிட மாவெழின் வானகம் பண்ணி னாரவர் பாலைத் துறையரே. | 5.51.6 | 516 | குரவ னார்கொடு கொட்டியுங் கொக்கரை விரவி னார்பண் கெழுமிய வீணையும் மருவு நாண்மலர் மல்லிகை செண்பகம் பரவு நீர்ப்பொன்னிப் பாலைத் துறையரே. | 5.51.7 | 517 | தொடருந் தொண்டரைத் துக்கந் தொடர்ந்துவந் தடரும் போதர னாயருள் செய்பவர் கடலின் நஞ்சணி கண்டர் கடிபுனற் படருஞ் செஞ்சடைப் பாலைத் துறையரே. | 5.51.8 | 518 | மேகந் தோய்பிறை சூடுவர் மேகலை நாகந் தோய்ந்த அரையினர் நல்லியற் போகந் தோய்ந்த புணர்முலை மங்கையோர் பாகந் தோய்ந்தவர் பாலைத் துறையரே. | 5.51.9 | 519 | வெங்கண் வாளர வாட்டி வெருட்டுவர் அங்க ணாரடி யார்க்கருள் நல்குவர் செங்கண் மாலயன் தேடற் கரியவர் பைங்கண் ஏற்றினர் பாலைத் துறையரே. | 5.51.10 | 520 | உரத்தி னாலரக் கன்னுயர் மாமலை நெருக்கி னானை நெரித்தவன் பாடலும் இரக்க மாவருள் செய்தபா லைத்துறைக் கரத்தி னாற்றொழு வார்வினை யோயுமே. | 5.51.11 |
| 521 |
நல்லர் நல்லதோர் நாகங்கொண் டாட்டுவர் வல்லர் வல்வினை தீர்க்கும் மருந்துகள் பல்லில் ஓடுகை யேந்திப் பலிதிரி செல்வர் போல்திரு நாகேச் சரவரே. | 5.52.1 | 522 | நாவ லம்பெருந் தீவினில் வாழ்பவர் மேவி வந்து வணங்கி வினையொடு பாவ மாயின பற்றறு வித்திடுந் தேவர் போல்திரு நாகேச் சரவரே. | 5.52.2 | 523 | ஓத மார்கட லின்விட முண்டவர் ஆதி யார்அய னோடம ரர்க்கெலாம் மாதோர் கூறர் மழுவல னேந்திய நாதர் போல்திரு நாகேச் சரவரே. | 5.52.3 | 524 | சந்தி ரன்னொடு சூரியர் தாமுடன் வந்து சீர்வழி பாடுகள் செய்தபின் ஐந்த லையர வின்பணி கொண்டருள் மைந்தர் போல்மணி நாகேச் சரவரே. | 5.52.4 | 525 | பண்டோ ர் நாளிகழ் வான்பழித் தக்கனார் கொண்ட வேள்விக் குமண்டை யதுகெடத் தண்ட மாவிதா தாவின் றலைகொண்ட செண்டர் போல்திரு நாகேச் சரவரே. | 5.52.5 | 526 | வம்பு பூங்குழல் மாது மறுகவோர் கம்ப யானை யுரித்த கரத்தினர் செம்பொ னாரித ழிம்மலர்ச் செஞ்சடை நம்பர் போல்திரு நாகேச் சரவரே. | 5.52.6 | 527 | மானை யேந்திய கையினர் மையறு ஞானச் சோதியர் தியர் நாமந்தான் ஆன அஞ்செழுத் தோதவந் தண்ணிக்குந் தேனர் போல்திரு நாகேச் சரவரே. | 5.52.7 | 528 | கழல்கொள் காலினர் காலனைக் காய்ந்தவர் தழல்கொள் மேனியர் சாந்தவெண் ணீறணி அழகர் ஆல்நிழற் கீழற மோதிய குழகர் போல்குளிர் நாகேச் சரவரே. | 5.52.8 | 529 | வட்ட மாமதில் மூன்றுடன் வல்லரண் சுட்ட செய்கைய ராகிலுஞ் சூழ்ந்தவர் குட்ட வல்வினை தீர்த்துக் குளிர்விக்குஞ் சிட்டர் போல்திரு நாகேச் சரவரே. | 5.52.9 | 530 | தூர்த்தன் றோண்முடி தாளுந் தொலையவே சேர்த்தி னார்திருப் பாதத் தொருவிரல் ஆர்த்து வந்துல கத்தவ ராடிடுந் தீர்த்தர் போல்திரு நாகேச் சரவரே. | 5.52.10 |
| 531 |
கோணன் மாமதி சூடியோர் கோவணம் நாணில் வாழ்க்கை நயந்தும் பயனிலை பாணில் வீணை பயின்றவன் வீரட்டங் காணில் அல்லதென் கண்டுயில் கொள்ளுமே. | 5.53.1 | 532 | பண்ணி னைப்பவ ளத்திரள் மாமணி அண்ண லையம ரர்தொழு மாதியைச் சுண்ண வெண்பொடி யான்றிரு வீரட்டம் நண்ணி லல்லதென் கண்டுயில் கொள்ளுமே. | 5.53.2 | 533 | உற்ற வர்தம் உறுநோய் களைபவர் பெற்ற மேறும் பிறங்கு சடையினர் சுற்றும் பாய்புனல் சூழ்திரு வீரட்டங் கற்கி லல்லதென் கண்டுயில் கொள்ளுமே. | 5.53.13 | 534 | முற்றா வெண்மதி சூடும் முதல்வனார் செற்றார் வாழுந் திரிபுரந் தீயெழ விற்றான் கொண்டெயி லெய்தவர் வீரட்டங் கற்றா லல்லதென் கண்டுயில் கொள்ளுமே. | 5.53.4 | 535 | பல்லா ரும்பல தேவர் பணிபவர் நல்லா ருந்நயந் தேத்தப் படுபவன் வில்லால் மூவெயி லெய்தவன் வீரட்டங் கல்லே னாகிலென் கண்டுயில் கொள்ளுமே. | 5.53.5 | 536 | வண்டார் கொன்றையும் மத்தம் வளர்சடைக் கொண்டான் கோல மதியோ டரவமும் விண்டார் மும்மதி லெய்தவன் வீரட்டங் கண்டா லல்லதென் கண்டுயில் கொள்ளுமே. | 5.53.6 | 537 | அரையார் கோவண ஆடைய னாறெலாந் திரையார் ஒண்புனல் பாய்கெடி லக்கரை விரையார் நீற்றன் விளங்கு வீரட்டன்பாற் கரையே னாகிலென் கண்டுயில் கொள்ளுமே. | 5.53.7 | 538 | நீறு டைத்தடந் தோளுடை நின்மலன் ஆறு டைப்புனல் பாய்கெடி லக்கரை ஏறு டைக்கொடி யான்றிரு வீரட்டங் கூறி லல்லதென் கண்டுயில் கொள்ளுமே. | 5.53.8 | 539 | செங்கண் மால்விடை யேறிய செல்வனார் பைங்க ணானையின் ஈருரி போர்த்தவர் அங்கண் ஞாலம தாகிய வீரட்டங் கங்கு லாகவென் கண்டுயில் கொள்ளுமே. | 5.53.9 | 540 | பூணா ணாரம் பொருந்த வுடையவர் நாணா கவ்வரை வில்லிடை யம்பினாற் பேணார் மும்மதி லெய்தவன் வீரட்டங் காணே னாகிலென் கண்டுயில் கொள்ளுமே. | 5.53.10 | 541 | வரையார்ந் தவயி ரத்திரள் மாணிக்கந் திரையார்ந் தபுனல் பாய்கெடி லக்கரை விரையார் நீற்றன் விளங்கிய வீரட்டம் உரையே னாகிலென் கண்டுயில் கொள்ளுமே. | 5.53.11 | 542 | உலந்தார் வெண்டலை உண்கல னாகவே வலந்தான் மிக்கவன் வாளரக் கன்றனைச் சிலம்பார் சேவடி யூன்றினான் வீரட்டம் புலம்பே னாகிலென் கண்டுயில் கொள்ளுமே. | 5.53.12 |
| 543 |
எட்டு நாண்மலர் கொண்டவன் சேவடி மட்ட லரிடு வார்வினை மாயுமாற் கட்டித் தேன்கலந் தன்ன கெடிலவீ ரட்ட னாரடி சேரு மவருக்கே. | 5.54.1 | 544 | நீள மாநினைந் தெண்மலர் இட்டவர் கோள வல்வினை யுங்குறை விப்பரால் வாள மாலிழி யுங்கெடி லக்கரை வேளி சூழ்ந்தழ காய வீரட்டரே. | 5.54.2 | 545 | கள்ளின் நாண்மல ரோரிரு நான்குகொண் டுள்குவா ரவர் வல்வினை யோட்டுவார் தெள்ளு நீர்வயல் பாய்கெடி லக்கரை வெள்ளை நீறணி மேனிவீ ரட்டரே. | 5.54.3 | 546 | பூங்கொத் தாயின மூன்றொடோ ரைந்திட வாங்கி நின்றவர் வல்வினை யோட்டுவார் வீங்கு தண்புனல் பாய்கெடி லக்கரை வேங்கைத் தோலுடை யாடைவீ ரட்டரே. | 5.54.4 | 547 | தேனப் போதுகள் மூன்றொடோ ரைந்துடன் தானப் போதிடு வார்வினை தீர்ப்பவர் மீனத் தண்புனல் பாய்கெடி லக்கரை வேன லானை யுரித்தவீ ரட்டரே. | 5.54.5 | 548 | ஏழித் தொன்மலர் கொண்டு பணிந்தவர் ஊழித் தொல்வினை யோட அகற்றுவார் பாழித் தண்புனல் பாய்கெடி லக்கரை வேழத் தின்னுரி போர்த்தவீ ரட்டரே. | 5.54.6 | 549 | உரைசெய் நூல்வழி யொண்மல ரெட்டிடத் திரைகள் போல்வரு வல்வினை தீர்ப்பரால் வரைகள் வந்திழி யுங்கெடி லக்கரை விரைகள் சூழ்ந்தழ காயவீ ரட்டரே. | 5.54.7 | 550 | ஓலி வண்டறை யொண்மல ரெட்டினாற் காலை யேத்த வினையைக் கழிப்பரால் ஆலி வந்திழி யுங்கெடி லக்கரை வேலி சூழ்ந்தழ காயவீ ரட்டரே. | 5.54.8 | 551 | தாரித் துள்ளித் தடமல ரெட்டினாற் பாரித் தேத்தவல் லார்வினை பாற்றுவார் மூரித் தெண்டிரை பாய்கெடி லக்கரை வேரிச் செஞ்சடை வேய்ந்தவீ ரட்டரே. | 5.54.9 | 552 | அட்ட புட்பம் அவைகொளு மாறுகொண் டட்ட மூர்த்தி அனாதிதன் பாலணைந் தட்டு மாறுசெய் கிற்ப அதிகைவீ ரட்ட னாரடி சேரு மவர்களே. | 5.54.10 |
| 553 |
வீறு தானுடை வெற்பன் மடந்தையோர் கூற னாகிலுங் கூன்பிறை சூடிலும் நாறு பூம்பொழில் நாரையூர் நம்பனுக் காறு சூடலும் அம்ம அழகிதே. | 5.55.1 | 554 | புள்ளி கொண்ட புலியுரி யாடையும் வெள்ளி கொண்டவெண் பூதிமெய் யாடலும் நள்ளி தெண்டிரை நாரையூ ரான்நஞ்சை அள்ளி யுண்டலும் அம்ம அழகிதே. | 5.55.2 | 555 | வேடு தங்கிய வேடமும் வெண்டலை ஓடு தங்கிய வுண்பலி கொள்கையும் நாடு தங்கிய நாரையூ ரான்நடம் ஆடு பைங்கழல் அம்ம அழகிதே. | 5.55.3 | 556 | கொக்கின் றூவலுங் கூவிளங் கண்ணியும் மிக்க வெண்டலை மாலை விரிசடை நக்க னாகிலும் நாரையூர் நம்பனுக் கக்கி னாரமும் அம்ம அழகிதே. | 5.55.4 | 557 | வடிகொள் வெண்மழு மானமர் கைகளும் பொடிகொள் செம்பவ ளம்புரை மேனியும் நடிகொள் நன்மயில் சேர்திரு நாரையூர் அடிகள் தம்வடி வம்ம அழகிதே. | 5.55.5 | 558 | சூல மல்கிய கையுஞ் சுடரொடு பாலு நெய்தயி ராடிய பான்மையும் ஞால மல்கிய நாரையூர் நம்பனுக் கால நீழலும் அம்ம அழகிதே. | 5.55.6 | 559 | பண்ணி னான்மறை பாடலொ டாடலும் எண்ணி லார்புர மூன்றெரி செய்ததும் நண்ணி னார்துயர் தீர்த்தலும் நாரையூர் அண்ண லார்செய்கை அம்ம அழகிதே. | 5.55.7 | 560 | என்பு பூண்டெரு தேறி இளம்பிறை மின்பு ரிந்த சடைமேல் விளங்கவே நன்ப கற்பலி தேரினும் நாரையூர் அன்ப னுக்கது அம்ம அழகிதே. | 5.55.8 | 561 | முரலுங் கின்னரம் மொந்தை முழங்கவே இரவி னின்றெரி யாடலு நீடுவான் நரலும் வாரிநன் னாரையூர் நம்பனுக் கரவும் பூணுதல் அம்ம அழகிதே. | 5.55.9 | 562 | கடுக்கை யஞ்சடை யன்கயி லைம்மலை எடுத்த வாளரக் கன்றலை ஈரைஞ்சும் நடுக்கம் வந்திற நாரையூ ரான்விரல் அடுத்த தன்மையும் அம்ம அழகிதே. | 5.55.10 |
| 563 |
மைக்கொள் கண்ணுமை பங்கினன் மான்மழுத் தொக்க கையினன் செய்யதோர் சோதியன் கொக்க மர்பொழில் சூழ்தரு கோளிலி நக்க னைத்தொழ நம்வினை நாசமே. | 5.56.1 | 564 | முத்தி னைமுத லாகிய மூர்த்தியை வித்தி னைவிளை வாய விகிர்தனைக் கொத்த லர்பொழில் சூழ்தரு கோளிலி அத்த னைத்தொழ நீங்கும்நம் மல்லலே. | 5.56.2 | 565 | வெண்டி ரைப்பர வைவிட முண்டதோர் கண்ட னைக்கலந் தார்தமக் கன்பனைக் கொண்ட லம்பொழிற் கோளிலி மேவிய அண்ட னைத்தொழு வார்க்கல்ல லில்லையே. | 5.56.3 | 566 | பலவும் வல்வினை பாறும் பரிசினால் உலவுங் கங்கையுந் திங்களும் ஒண்சடை குலவி னான்குளி ரும்பொழிற் கோளிலி நிலவி னான்றனை நித்தல் நினைமினே. | 5.56.4 | 567 | அல்ல லாயின தீரும் அழகிய முல்லை வெண்முறு வல்லுமை யஞ்சவே கொல்லை யானை யுரித்தவன் கோளிலிச் செல்வன் சேவடி சென்று தொழுமினே. | 5.56.5 | 568 | ஆவின் பால்கண் டளவில் அருந்தவப் பாலன் வேண்டலுஞ் செல்லென்று பாற்கடல் கூவி னான்குளி ரும்பொழிற் கோளிலி மேவி னானைத் தொழவினை வீடுமே. | 5.56.6 | 569 | சீர்த்த நன்மனை யாளுஞ் சிறுவரும் ஆர்த்த சுற்றமும் பற்றிலை யாதலாற் கூத்த னாருறை யுந்திருக் கோளிலி ஏத்தி நீர்தொழு மின்னிடர் தீருமே. | 5.56.7 | 570 | மால தாகி மயங்கு மனிதர்காள் காலம் வந்து கடைமுடி யாமுனங் கோல வார்பொழிற் கோளிலி மேவிய நீல கண்டனை நின்று நினைமினே. | 5.56.8 | 571 | கேடு மூடிக் கிடந்துண்ணு நாடது தேடி நீர்திரி யாதே சிவகதி கூட லாந்திருக் கோளிலி ஈசனைப் பாடு மின்னிர வோடு பகலுமே. | 5.56.8 | 572 | மடுத்து மாமலை யேந்தலுற் றான்றனை அடர்த்துப் பின்னும் இரங்கி யவற்கருள் கொடுத்த வன்னுறை கோளிலி யேதொழ விடுத்து நீங்கிடும் மேலை வினைகளே. | 5.56.9 |
| 573 |
முன்ன மேநினை யாதொழிந் தேனுனை இன்னம் நானுன சேவடி யேத்திலேன் செந்நெ லார்வயல் சூழ்திருக் கோளிலி மன்ன னேயடி யேனை மறவலே. | 5.57.1 | 574 | விண்ணு ளார்தொழு தேத்தும் விளக்கினை மண்ணு ளார்வினை தீர்க்கு மருந்தினைப் பண்ணு ளார்பயி லுந்திருக் கோளிலி அண்ண லாரடி யேதொழு துய்ம்மினே. | 5.57.2 | 575 | நாளும் நம்முடை நாள்கள் அறிகிலோம் ஆளும் நோய்களோ ரைம்பதோ டாறெட்டும் ஏழை மைப்பட் டிருந்துநீர் நையாதே கோளி லியரன் பாதமே கூறுமே. | 5.57.3 | 576 | விழவி னோசை ஒலியறாத் தண்பொழில் பழகி னார்வினை தீர்க்கும் பழம்பதி அழல்கை யானம ருந்திருக் கோளிலிக் குழக னார்திருப் பாதமே கூறுமே. | 5.57.4 | 577 | மூல மாகிய மூவர்க்கு மூர்த்தியைக் கால னாகிய காலற்குங் காலனைக் கோல மாம்பொழில் சூழ்திருக் கோளிலிச் சூல பாணிதன் பாதந் தொழுமினே. | 5.57.5 | 578 | காற்ற னைக்கடல் நஞ்சமு துண்டவெண் ணீற்ற னைநிமிர் புன்சடை யண்ணலை ஆற்ற னையம ருந்திருக் கோளிலி ஏற்ற னாரடி யேதொழு தேத்துமே. | 5.57.6 | 579 | வேத மாயவிண் ணோர்கள் தலைவனை ஓதி மன்னுயி ரேத்து மொருவனைக் கோதி வண்டறை யுந்திருக் கோளிலி வேத நாயகன் பாதம் விரும்புமே. | 5.57.7 | 580 | நீதி யாற்றொழு வார்கள் தலைவனை வாதை யான விடுக்கும் மணியினை கோதி வண்டறை யுந்திருக் கோளிலி வேத நாயகன் பாதம் விரும்புமே. | 5.57.8 | 581 | மாலும் நான்முக னாலும் அறிவொணாப் பாலின் மென்மொழி யாளொரு பங்கனைக் கோல மாம்பொழில் சூழ்திருக் கோளிலி நீல கண்டனை நித்தல் நினைமினே. | 5.57.9 | 582 | அரக்க னாய இலங்கையர் மன்னனை நெருக்கி யம்முடி பத்திறுத் தானவற் கிரக்க மாகிய வன்றிருக் கோளிலி அருத்தி யாயடி யேதொழு துய்ம்மினே. | 5.57.10 |
| 583 |
தலையெ லாம்பறிக் குஞ்சமண் கையருள் நிலையி னான்மறைத் தான்மறைக் கொண்ணுமே அலையி னார்பொழி லாறை வடதளி நிலையி னானடி யேநினைந் துய்ம்மினே. | 5.58.1 | 584 | மூக்கி னால்முரன் றோதியக் குண்டிகை தூக்கி னார்குலந் தூரறுத் தேதனக் காக்கி னானணி யாறை வடதளி நோக்கி னார்க்கில்லை யாலரு நோய்களே. | 5.58.2 | 585 | குண்ட ரைக்குண மில்லரைக் கூறையில் மிண்ட ரைத்துரந் தவிம லன்றனை அண்ட ரைப்பழை யாறை வடதளிக் கண்ட ரைத்தொழு துய்ந்தன கைகளே. | 5.58.3 | 586 | முடைய ரைத்தலை முண்டிக்கும் மொட்டரை கடைய ரைக்கடிந் தார்கனல் வெண்மழுப் படைய ரைப்பழை யாறை வடதளி உடைய ரைக்குளிர்ந் துள்குமென் உள்ளமே. | 5.58.4 | 587 | ஒள்ள ரிக்கணார் முன்னமண் நின்றுணுங் கள்ள ரைக்கடிந் தகருப் பூறலை அள்ள லம்புன லாறை வடதளி வள்ள லைப்புக ழத்துயர் வாடுமே. | 5.58.5 | 588 | நீதி யைக்கெட நின்றம ணேயுணுஞ் சாதி யைக்கெடு மாசெய்த சங்கரன் ஆதி யைப்பழை யாறை வடதளிச் சோதி யைத்தொழு வார்துயர் தீருமே. | 5.58.6 | 589 | திரட்டி ரைக்க வளந்திணிக் குஞ்சமண் பிரட்ட ரைப்பிரித் தபெரு மான்றனை அருட்டி றத்தணி யாறை வடதளித் தெருட்ட ரைத்தொழத் தீவினை தீருமே. | 5.58.7 | 590 | ஓதி னத்தெழுத் தஞ்சுண ராச்சமண் *வேதி னைப்படுத் தானைவெங் கூற்றுதை பாத னைப்பழை யாறை வடதளி நாத னைத்தொழ நம்வினை நாசமே. * வேது என்பது - வெப்பம். | 5.58.8 | 591 | வாயி ருந்தமி ழேபடித் தாளுறா ஆயி ரஞ்சம ணும்மழி வாக்கினான் பாயி ரும்புன லாறை வடதளி மேய வன்னென வல்வினை வீடுமே. | 5.58.9 | 592 | செருத்த னைச்செயுஞ் சேணரக் கன்னுடல் எருத்தி றவிர லாலிறை யூன்றிய அருத்த னைப்பழை யாறை வடதளித் திருத்த னைத்தொழு வார்வினை தேயுமே. | 5.58.10 |
| 593 |
பொருமாற் றின்படை வேண்டிநற் பூம்புனல் வருமாற் றின்மலர் கொண்டு வழிபடுங் கருமாற் கின்னருள் செய்தவன் காண்டகு திருமாற் பேறு தொழவினை தேயுமே. | 5.59.1 | 594 | ஆலத் தார்நிழ லில்லறம் நால்வர்க்குக் கோலத் தாலுரை செய்தவன் குற்றமில் மாலுக் காரருள் செய்தவன் மாற்பேறு ஏலத் தான்றொழு வார்க்கிட ரில்லையே. | 5.59.2 | 595 | துணிவண் ணச்சுட ராழிகொள் வானெண்ணி அணிவண் ணத்தலர் கொண்டடி யர்ச்சித்த மணிவண் ணற்கருள் செய்தவன் மாற்பேறு பணிவண் ணத்தவர்க் கில்லையாம் பாவமே. | 5.59.3 | 596 | தீத வைசெய்து தீவினை வீழாதே காதல் செய்து கருத்தினில் நின்றநன் மாத வர்பயில் மாற்பேறு கைதொழப் போது மின்வினை யாயின போகுமே. | 5.59.4 | 597 | வார்கொள் மென்முலை மங்கையோர் பங்கினன் வார்கொள் நன்முர சம்மறை யவ்வறை வார்கொள் பைம்பொழில் மாற்பேறு கைதொழு வார்கள் மன்னுவர் பொன்னுல கத்திலே. | 5.59.5 | 598 | பண்டை வல்வினை பற்றறுக் கும்வகை உண்டு சொல்லுவன் கேண்மின் ஒளிகிளர் வண்டு சேர்பொழில் சூழ்திரு மாற்பேறு கண்டு கைதொழத் தீருங் கவலையே. | 5.59.6 | 599 | மழுவ லான்றிரு நாமம் மகிழ்ந்துரைத் தழவ லார்களுக் கன்புசெய் தின்பொடும் வழுவி லாவருள் செய்தவன் மாற்பேறு தொழவ லார்தமக் கில்லை துயரமே. | 5.59.7 | 600 | முன்ன வனுல குக்கு முழுமணிப் பொன்ன வன்றிகழ் முத்தொடு போகமாம் மன்ன வன்றிரு மாற்பேறு கைதொழும் அன்ன வரெமை யாளுடை யார்களே. | 5.59.8 | 601 | வேட னாய்விச யன்னொடும் எய்துவெங் காடு நீடுகந் தாடிய கண்ணுதல் மாட நீடுய ருந்திரு மாற்பேறு பாடு வார்பெறு வார்பர லோகமே. | 5.59.9 | 602 | கருத்த னாய்க்கயி லாய மலைதனைத் தருக்கி னாலெடுத் தானைத் தகரவே வருத்தி யாரருள் செய்தவன் மாற்பேறு அருத்தி யாற்றொழு வார்க்கில்லை அல்லலே. | 5.59.10 |
| 603 |
ஏது மொன்று மறிவில ராயினும் ஓதி அஞ்செழுத் தும்முணர் வார்கட்குப் பேத மின்றி அவரவர் உள்ளத்தே மாதுந் தாமும் மகிழ்வர்மாற் பேறரே. | 5.60.1 | 604 | அச்ச மில்லைநெஞ் சேயரன் நாமங்கள் நிச்ச லுந்நினை யாய்வினை போயறக் கச்ச மாவிட முண்டகண் டாவென வைச்ச மாநிதி யாவர் மாற்பேறரே. | 5.60.2 | 605 | சாத்தி ரம்பல பேசுஞ் சழக்கர்காள் கோத்தி ரமுங்கு லமுங்கொண் டென்செய்வீர் பாத்தி ரஞ்சிவ மென்று பணிதிரேல் மாத்தி ரைக்குள் அருளுமாற் பேறரே. | 5.60.3 | 606 | இருந்து சொல்லுவன் கேண்மின்கள் ஏழைகாள் அருந்த வந்தரும் அஞ்செழுத் தோதினாற் பொருந்து நோய்பிணி போகத் துரப்பதோர் மருந்து மாகுவர் மன்னுமாற் பேறரே. | 5.60.4 | 607 | சாற்றிச் சொல்லுவன் கேண்மின் தரணியீர் ஏற்றின் மேல்வரு வான்கழ லேத்தினாற் கூற்றை நீக்கிக் குறைவறுத் தாள்வதோர் மாற்றி லாச்செம்பொ னாவர்மாற் பேறரே. | 5.60.5 | 608 | ஈட்டு மாநிதி சால இழக்கினும் வீட்டுங் காலன் விரைய அழைக்கினுங் காட்டில் மாநட மாடுவாய் காவெனில் வாட்டந் தீர்க்கவும் வல்லர்மாற் பேறரே. | 5.60.6 | 609 | ஐய னேயர னேயென் றரற்றினால் உய்ய லாமுல கத்தவர் பேணுவர் செய்ய பாத மிரண்டும் நினையவே வைய மாளவும் வைப்பர்மாற் பேறரே. | 5.60.7 | இப்பதிகத்தில் 8,9-ம் செய்யுட்கள் சிதைந்து போயின. | 5.60.8-9 | 610 | உந்திச் சென்று மலையை யெடுத்தவன் சந்து தோளொடு தாளிற வூன்றினான் மந்தி பாய்பொழில் சூழுமாற் பேறென அந்த மில்லதோர் இன்பம் அணுகுமே. | 5.60.10 |
| 611 |
முத்தூ ரும்புனல் மொய்யரி சிற்கரைப் புத்தூ ரன்னடி போற்றியென் பாரெலாம் பொய்த்தூ ரும்புல னைந்தொடு புல்கிய மைத்தூ ரும்வினை மாற்றவும் வல்லரே. | 5.61.1 | 612 | பிறைக்க ணிச்சடை யெம்பெரு மானென்று கறைக்க ணித்தவர் கண்ட வணக்கத்தாய் உறக்க ணித்துரு காமனத் தார்களைப் புறக்க ணித்திடும் புத்தூர்ப் புனிதரே. | 5.61.2 | 613 | அரிசி லின்கரை மேலணி யார்தரு புரிசை நந்திருப் புத்தூர்ப் புனிதனைப் பரிசொ டும்பர விப்பணி வார்க்கெலாந் துரிசில் நன்னெறி தோன்றிடுங் காண்மினே. | 5.61.3 | 614 | வேத னைமிகு வீணையின் மேவிய கீத னைக்கிள ருந்நறுங் கொன்றையம் போத னைப்புனல் சூழ்ந்தபுத் தூரனை நாத னைந்நினைந் தென்மனம் நையுமே. | 5.61.4 | 615 | அருப்புப் போன்முலை யாரல்லல் வாழ்க்கைமேல் விருப்புச் சேர்நிலை விட்டுநல் லிட்டமாய் திருப்புத் தூரனைச் சிந்தை செயச்செயக் கருப்புச் சாற்றிலும் அண்ணிக்குங் காண்மினே. | 5.61.5 | 616 | பாம்பொ டுமதி யும்படர் புன்சடைப் பூம்பு னலும்பொ திந்தபுத் தூருளான் நாம்ப ணிந்தடி போற்றிட நாடொறுஞ் சாம்பல் என்பு தனக்கணி யாகுமே. | 5.61.6 | 617 | கனலங் கைதனி லேந்திவெங் காட்டிடை அனலங் கெய்திநின் றாடுவர் பாடுவர் பினலஞ் செஞ்சடை மேற்பிறை யுந்தரு புனலுஞ் சூடுவர் போலும்புத் தூரரே. | 5.61.7 | 618 | காற்றி னுங்கடி தாகி நடப்பதோர் ஏற்றி னும்மிசைந் தேறுவர் என்பொடு நீற்றி னையணி வர்நினை வாய்த்தமைப் போற்றி யென்பவர்க் கன்பர்புத் தூரரே. | 5.61.8 | 619 | முன்னு முப்புரஞ் செற்றன ராயினும் அன்ன மொப்பர் அலந்தடைந் தார்க்கெலாம் மின்னு மொப்பர் விரிசடை மேனிசெம் பொன்னு மொப்பர்புத் தூரெம் புனிதரே. | 5.61.9 | 620 | செருத்த னாற்றன தேர்செல வுய்த்திடுங் கருத்த னாய்க்கயி லையெடுத் தானுடல் பருத்த தோள்கெடப் பாதத் தொருவிரல் பொருத்தி னார்பொழி லார்ந்தபுத் தூரரே. | 5.61.10 |
| 621 |
ஒருத்த னைமூ வுலகொடு தேவர்க்கும் அருத்த னையடி யேன்மனத் துள்ளமர் கருத்த னைக்கடு வாய்ப்புன லாடிய திருத்த னைப்புத்தூர் சென்றுகண் டுய்ந்தேனே. | 5.62.1 | 622 | யாவ ருமறி தற்கரி யான்றனை மூவ ரின்முத லாகிய மூர்த்தியை நாவின் நல்லுரை யாகிய நாதனைத் தேவனைப் புத்தூர் சென்றுகண் டுய்ந்தேனே. | 5.62.2 | 623 | அன்ப னையடி யாரிடர் நீக்கியைச் செம்பொ னைத்திக ழுந்திருக் கச்சியே கம்ப னைக்கடு வாய்க்கரைத் தென்புத்தூர் நம்ப னைக்கண்டு நானுய்யப் பெற்றேனே. | 5.62.3 | 624 | மாத னத்தைமா தேவனை மாறிலாக் கோத னத்திலைந் தாடியை வெண்குழைக் காத னைக்கடு வாய்க்கரைத் தென்புத்தூர் நாத னைக்கண்டு நானுய்யப் பெற்றேனே. | 5.62.4 | 625 | குண்டு பட்டகுற் றந்தவிர்த் தென்னையாட் கொண்டு நற்றிறங் காட்டிய கூத்தனைக் கண்ட னைக்கடு வாய்க்கரைத் தென்புத்தூர் அண்ட னைக்கண் டருவினை யற்றேனே. | 5.62.5 | 626 | பந்த பாச மறுத்தெனை யாட்கொண்ட மைந்த னைம்மண வாளனை மாமலர்க் கந்த நீர்க்கடு வாய்க்கரைத் தென்புத்தூர் எந்தை யீசனைக் கண்டினி தாயிற்றே. | 5.62.6 | 627 | உம்ப ரானை உருத்திர மூர்த்தியை அம்ப ரானை அமலனை ஆதியைக் கம்பு நீர்க்கடு வாய்க்கரைத் தென்புத்தூர் எம்பி ரானைக்கண் டின்பம தாயிற்றே. | 5.62.7 | 628 | மாசார் பாச மயக்கறு வித்தெனுள் நேச மாகிய நித்த மணாளனைப் பூச நீர்க்கடு வாய்க்கரைத் தென்புத்தூர் ஈச னேயென இன்பம தாயிற்றே. | 5.62.8 | 629 | இடுவா ரிட்ட கவளங் கவர்ந்திரு கடுவா யிட்டவர் கட்டுரை கொள்ளாதே கடுவாய்த் தென்கரைப் புத்தூ ரடிகட்காட் படவே பெற்றுநான் பாக்கியஞ் செய்தேனே. | 5.62.9 | 630 | அரக்க னாற்றல் அழித்தவன் பாடல்கேட் டிரக்க மாகி அருள்புரி யீசனைத் திரைக்கொள் நீர்க்கடு வாய்க்கரைத் தென்புத்தூர் இருக்கு நாதனைக் காணப்பெற் றுய்ந்தேனே. | 5.62.10 |
| 631 |
இரங்கா வன்மனத் தார்கள் இயங்குமுப் புரங்கா வல்லழி யப்பொடி யாக்கினான் தரங்கா டுந்தட நீர்ப்பொன்னித் தென்கரைக் குரங்கா டுதுறைக் கோலக் கபாலியே. | 5.63.1 | 632 | முத்தி னைமணி யைப்பவ ளத்தொளிர் தொத்தி னைச்சுடர் சோதியைச் சோலைசூழ் கொத்த லர்குரங் காடு துறையுறை அத்த னென்னஅண் ணித்திட் டிருந்ததே. | 5.63.2 | 633 | குளிர்பு னற்குரங் காடு துறையனைத் தளிர்நி றத்தையல் பங்கனைத் தண்மதி ஒளிய னைந்நினைந் தேனுக்கென் உள்ளமுந் தெளிவி னைத்தெளி யத்தெளிந் திட்டதே. | 5.63.3 | 634 | மணவன் காண்மலை யாள்நெடு மங்கலக் கணவன் காண்கலை ஞானிகள் காதலெண் குணவன் காண்குரங் காடு துறைதனில் அணவன் காணன்பு செய்யு மடியர்க்கே. | 5.63.4 | 635 | ஞாலத் தார்தொழு தேத்திய நன்மையன் காலத் தானுயிர் போக்கிய காலினன் நீலத் தார்மிடற் றான்வெள்ளை நீறணி கோலத் தான்குரங் காடு துறையனே. | 5.63.5 | 636 | ஆட்டி னான்முன் அமணரோ டென்றனைப் பாட்டி னான்றன பொன்னடிக் கின்னிசை வீட்டி னான்வினை மெய்யடி யாரொடுங் கூட்டி னான்குரங் காடு துறையனே. | 5.63.6 | 637 | மாத்தன் றான்மறை யார்முறை யான்மறை ஓத்தன் றாருகன் றன்னுயி ருண்டபெண் போத்தன் றானவள் பொங்கு சினந்தணி கூத்தன் றான்குரங் காடு துறையனே. | 5.63.7 | 638 | நாடி நந்தம ராயின தொண்டர்காள் ஆடு மின்னழு மின்தொழு மின்னடி பாடு மின்பர மன்பயி லும்மிடங் கூடு மின்குரங் காடு துறையையே. | 5.63.8 | 639 | தென்றல் நன்னெடுந் தேருடை யானுடல் பொன்ற வெங்கனல் பொங்க விழித்தவன் அன்ற வந்தக னையயிற் சூலத்தாற் கொன்ற வன்குரங் காடு துறையனே. | 5.63.9 | 640 | நற்ற வஞ்செய்த நால்வர்க்கு நல்லறம் உற்ற நன்மொழி யாலருள் செய்தநற் கொற்ற வன்குரங் காடு துறைதொழப் பற்றுந் தீவினை யாயின பாறுமே. | 5.63.10 | 641 | கடுத்த தேரரக் கன்கயி லைம்மலை எடுத்த தோள்தலை யிற்றல றவ்விரல் அடுத்த லுமவன் இன்னிசை கேட்டருள் கொடுத்த வன்குரங் காடு துறையனே. | 5.63.11 |
| 642 |
வேழம் பத்தைவர் வேண்டிற்று வேண்டிப்போய் ஆழம் பற்றிவீழ் வார்பல வாதர்கள் கோழம் பத்துறை கூத்தன் குரைகழற் தாழும் பத்தர்கள் சாலச் சதுரரே. | 5.64.1 | 643 | கயிலை நன்மலை யாளுங் கபாலியை மயிலி யன்மலை மாதின் மணாளனைக் குயில்ப யில்பொழிற் கோழம்ப மேயவென் உயிரி னைநினைந் துள்ளம் உருகுமே. | 5.64.2 | 644 | வாழும் பான்மைய ராகிய வான்செல்வந் தாழும் பான்மைய ராகித்தம் வாயினால் தாழம் பூமணம் நாறிய தாழ்பொழிற் கோழம் பாவெனக் கூடிய செல்வமே. | 5.64.3 | 645 | பாட லாக்கிடும் பண்ணொடு பெண்ணிவள் கூட லாக்கிடுங் குன்றின் மணற்கொடு கோடல் பூத்தலர் கோழம்பத் துண்மகிழ்ந் தாடுங் கூத்தனுக் கன்புபட் டாளன்றே. | 5.64.4 | 646 | தளிர்கொள் மேனியள் தான்மிக அஞ்சவோர் பிளிறு வாரணத் தீருரி போர்த்தவன் குளிர்கொள் நீள்வயல் கோழம்பம் மேவினான் நளிர்கொள் நீர்சடை மேலு நயந்ததே. | 5.64.5 | 647 | நாத ராவர் நமக்கும் பிறர்க்குந்தாம் வேத நாவர் விடைக்கொடி யார்வெற்பிற் கோதை மாதொடுங் கோழம்பங் கோயில்கொண் டாதி பாத மடையவல் லார்களே. | 5.64.6 | 648 | முன்னை நான்செய்த பாவ முதலறப் பின்னை நான்பெரி தும்மருள் பெற்றதும் அன்ன மார்வயற் கோழம்பத் துள்ளமர் பின்னல் வார்சடை யானைப் பிதற்றியே. | 5.64.7 | 649 | ஏழை மாரிடம் நின்றிரு கைக்கொடுண் கோழை மாரொடுங் கூடிய குற்றமாங் கூழை பாய்வயற் கோழம்பத் தானடி ஏழை யேன்முன் மறந்தங் கிருந்ததே. | 5.64.8 | 650 | அரவ ணைப்பயில் மாலயன் வந்தடி பரவ னைப்பர மாம்பரஞ் சோதியைக் குரவ னைக்குர வார்பொழிற் கோழம்பத் துரவ னையொரு வர்க்குணர் வொண்ணுமே. | 5.64.9 | 651 | சமர சூரபன் மாவைத் தடிந்தவேற் குமரன் தாதைநற் கோழம்ப மேவிய அமரர் கோவினுக் கன்புடைத் தொண்டர்கள் அமர லோகம தாளுடை யார்களே. | 5.64.10 | 652 | துட்ட னாகி மலையெடுத் தஃதின்கீழ்ப் பட்டு வீழ்ந்து படர்ந்துய்யப் போயினான் கொட்டம் நாறிய கோழம்பத் தீசனென் றிட்ட கீத மிசைத்த அரக்கனே. | 5.64.11 |
| 653 |
பூவ னூர்ப்புனி தன்றிரு நாமந்தான் நாவின் நூறுநூ றாயிரம் நண்ணினார் பாவ மாயின பாறிப் பறையவே தேவர் கோவினுஞ் செல்வர்க ளாவரே. | 5.65.1 | 654 | என்ன னென்மனை எந்தையெ னாருயிர் தன்னன் றன்னடி யேன்றனமாகிய பொன்னன் பூவனூர் மேவிய புண்ணியன் இன்ன னென்றறி வொண்ணான் இயற்கையே. | 5.65.2 | 655 | குற்றங் கூடிக் குணம்பல கூடாதீர் மற்றுந் தீவினை செய்தன மாய்க்கலாம் புற்ற ராவினன் பூவனூர் ஈசன்பேர் கற்று வாழ்த்துங் கழிவதன் முன்னமே. | 5.65.3 | 656 | ஆவின் மேவிய ஐந்தமர்ந் தாடுவான் தூவெண் ணீறு துதைந்தசெம் மேனியான் மேவ நூல்விரி வெண்ணியின் தென்கரைப் பூவ னூர்புகு வார்வினை போகுமே. | 5.65.4 | 657 | புல்ல மூர்தியூர் பூவனூர் பூம்புனல் நல்ல மூர்திநல் லூர்நனி பள்ளியூர் தில்லை யூர்திரு வாரூர் சீர்காழிநல் வல்ல மூரென வல்வினை மாயுமே. | 5.65.5 | 658 | அனுச யப்பட்ட துவிது வென்னாதே கனிம னத்தொடு கண்களும் நீர்மல்கிப் புனித னைப்பூவ னூரனைப் போற்றுவார் மனித ரிற்றலை யான மனிதரே. | 5.65.6 | 659 | ஆதி நாதன் அமரர்க ளர்ச்சிதன் வேத நாவன்வெற் பின்மடப் பாவையோர் பாதி யானான் பரந்த பெரும்படைப் பூத நாதன்தென் பூவனூர் நாதனே. | 5.65.7 | 660 | பூவ னூர்தண் புறம்பயம் பூம்பொழில் நாவ லூர்நள் ளாறொடு நன்னிலங் கோவ லூர்குட வாயில் கொடுமுடி மூவ லூருமுக் கண்ணனூர் காண்மினே. | 5.65.8 | 661 | ஏவ மேது மிலாவம ணேதலர் பாவ காரிகள் சொல்வலைப் பட்டுநான் தேவ தேவன் திருநெறி யாகிய பூவ னூர்புகு தப்பெற்ற நாளின்றே. | 5.65.9 | 662 | நார ணன்னொடு நான்முகன் இந்திரன் வார ணன்கும ரன்வணங் குங்கழற் பூர ணன்திருப் பூவனூர் மேவிய கார ணன்னெனை யாளுடைக் காளையே. | 5.65.10 | 663 | மைக்க டுத்த நிறத்தரக் கன்வரை புக்கெ டுத்தலும் பூவனூ ரன்னடி மிக்க டுத்த விரல்சிறி தூன்றலும் பக்க டுத்தபின் பாடியுய்ந் தானன்றே. | 5.65.11 |
| 664 |
ஓத மார்கட லின்விட முண்டவன் பூத நாயகன் பொற்கயி லைக்கிறை மாதொர் பாகன் வலஞ்சுழி யீசனைப் பாத மேத்தப் பறையுநம் பாவமே. | 5.66.1 | 665 | கயிலை நாதன் கறுத்தவர் முப்புரம் எயில்கள் தீயெழ வெல்வல வித்தகன் மயில்க ளாலும் வலஞ்சுழி யீசனைப் பயில்கி லார்சிலர் பாவித் தொழும்பரே. | 5.66.2 | 666 | இளைய காலமெம் மானை யடைகிலாத் துளையி லாச்செவித் தொண்டர்காள் நும்முடல் வளையுங் காலம் வலஞ்சுழி யீசனைக் களைக ணாகக் கருதிநீர் உய்ம்மினே. | 5.66.3 | 667 | நறைகொள் பூம்புனல் கொண்டெழு மாணிக்காய்க் குறைவி லாக்கொடுங் கூற்றுதைத் திட்டவன் மறைகொள் நாவன் வலஞ்சுழி மேவிய இறைவ னையினி என்றுகொல் காண்பதே. | 5.66.4 | 668 | விண்ட வர்புர மூன்று மெரிகொளத் திண்டி றற்சிலை யாலெரி செய்தவன் வண்டு பண்முர லுந்தண் வலஞ்சுழி அண்ட னுக்கடி மைத்திறத் தாவனே. | 5.66.5 | 669 | படங்கொள் பாம்பொடு பான்மதி யஞ்சடை அடங்க வாழவல் லானும்பர் தம்பிரான் மடந்தை பாகன் வலஞ்சுழி யானடி அடைந்த வர்க்கடி மைத்திறத் தாவனே. | 5.66.6 | 670 | நாக்கொண் டுபர வும்மடி யார்வினை போக்க வல்ல புரிசடைப் புண்ணியன் மாக்கொள் சோலை வலஞ்சுழி ஈசன்றன் ஏக்கொ ளப்புர மூன்றெரி யானவே. | 5.66.7 | 671 | தேடு வார்பிர மன்திரு மாலவர் ஆடு பாத மவரும் அறிகிலார் மாட வீதி வலஞ்சுழி யீசனைத் தேடு வானுறு கின்றதென் சிந்தையே. | 5.66.8 | 672 | கண்ப னிக்குங் கைகூப்புங் கண்மூன்றுடை நண்ப னுக்கெனை நான்கொடுப் பேனெனும் வண்பொ னித்தென் வலஞ்சுழி மேவிய பண்ப னிப்பொனைச் செய்த பரிசிதே. | 5.66.9 | 673 | இலங்கை வேந்தன் இருபது தோளிற நலங்கொள் பாதத் தொருவிர லூன்றினான் மலங்கு பாய்வயல் சூழ்ந்த வலஞ்சுழி வலங்கொள் வாரடி யென்றலை மேலவே. | 5.66.10 |
| 674 |
படையும் பூதமும் பாம்பும்புல் வாயதள் உடையுந் தாங்கிய உத்தம னார்க்கிடம் புடைநி லாவிய பூம்பொழில் வாஞ்சியம் அடைய வல்லவர்க் கல்லலொன் றில்லையே. | 5.67.1 | 675 | பறப்பை யும்பசு வும்படுத் துப்பல திறத்த வும்முடை யோர்திக ழும்பதி கறைப்பி றைச்சடைக் கண்ணுதல் சேர்தரு சிறப்பு டைத்திரு வாஞ்சியஞ் சேர்மினே. | 5.67.2 | 676 | புற்றி லாடர வோடு புனல்மதி தெற்று செஞ்சடைத் தேவர் பிரான்பதி சுற்று மாடங்கள் சூழ்திரு வாஞ்சியம் பற்றிப் பாடுவார்க் குப்பாவ மில்லையே. | 5.67.3 | 677 | அங்க மாறும் அருமறை நான்குடன் தங்கு வேள்வியர் தாம்பயி லுந்நகர் செங்கண் மாலிட மார்திரு வாஞ்சியந் தங்கு வார்நம் மமரர்க் கமரரே. | 5.67.4 | 678 | நீறு பூசி நிமிர்சடை மேற்பிறை ஆறு சூடும் அடிகள் உறைபதி மாறு தானொருங் கும்வயல் வாஞ்சியந் தேறி வாழ்பவர்க் குச்செல்வ மாகுமே. | 5.67.5 | 679 | அற்றுப் பற்றின்றி யாரையு மில்லவர்க் குற்ற நற்றுணை யாவான் உறைபதி தெற்று மாடங்கள் சூழ்திரு வாஞ்சியங் கற்றுச் சேர்பவர்க் குக்கருத் தாவதே. | 5.67.6 | 680 | அருக்கன் அங்கி நமனொடு தேவர்கள் திருத்துஞ் சேவடி யான்றிக ழுந்நகர் ஒருத்தி பாக முகந்தவன் வாஞ்சியம் அருத்தி யாலடை வார்க்கில்லை யல்லலே. | 5.67.7 | இப்பதிகத்தில் 8,9,10-ம் செய்யுட்கள் சிதைந்து போயின. | 5.67.8-10 |
| 681 |
உள்ளா றாததோர் புண்டரி கத்திரள் தெள்ளா றாச்சிவ சோதித் திரளினைக் கள்ளா றாதபொற் கொன்றை கமழ்சடை நள்ளா றாவென நம்வினை நாசமே. | 5.68.1 | 682 | ஆர ணப்பொரு ளாமரு ளாளனார் வார ணத்துரி போர்த்த மணாளனார் நார ணன்நண்ணி யேத்துநள் ளாறனார் கார ணக்கலை ஞானக் கடவுளே. | 5.68.2 | 683 | மேகம் பூண்டதோர் மேருவிற் கொண்டெயில் சோகம் பூண்டழல் சோரத்தொட் டானவன் பாகம் பூண்டமால் பங்கயத் தானொடு நாகம் பூண்டுகூத் தாடுநள் ளாறனே. | 5.68.3 | 684 | மலியுஞ் செஞ்சடை வாளர வம்மொடு பொலியும் பூம்புனல் வைத்த புனிதனார் நலியுங் கூற்றை நலிந்தநள் ளாறர்தம் வலியுங் கண்டிறு மாந்து மகிழ்வனே. | 5.68.4 | 685 | உறவ னாய்நிறைந் துள்ளங் குளிர்ப்பவன் இறைவ னாகிநின் றெண்ணிறைந் தானவன் நறவ நாறும் பொழிற்றிரு நள்ளாறன் மறவ னாய்ப்பன்றிப் பின்சென்ற மாயமே. | 5.68.5 | 686 | செக்க ரங்கழி செஞ்சுடர்ச் சோதியார் நக்க ரங்கர வார்த்தநள் ளாறனார் வக்க ரன்னுயிர் வவ்விய மாயற்குச் சக்க ரமருள் செய்த சதுரரே. | 5.68.6 | 687 | வஞ்ச நஞ்சிற் பொலிகின்ற கண்டத்தர் விஞ்சை யிற்செல்வப் பாவைக்கு வேந்தனார் வஞ்ச நெஞ்சத் தவர்க்கு வழிகொடார் நஞ்ச நெஞ்சர்க் கருளுநள் ளாறரே. | 5.68.7 | 688 | அல்ல னென்று மலர்க்கரு ளாயின சொல்ல னென்றுசொல் லாமறைச் சோதியான் வல்ல னென்றும்வல் லார்வள மிக்கவர் நல்ல னென்றுநல் லார்க்குநள் ளாறனே. | 5.68.8 | 689 | பாம்ப ணைப்பள்ளி கொண்ட பரமனும் பூம்ப ணைப்பொலி கின்ற புராணனுந் தாம்ப ணிந்தளப் பொண்ணாத் தனித்தழல் நாம்ப ணிந்தடி போற்றுநள் ளாறனே. | 5.68.9 | 690 | இலங்கை மன்னன் இருபது தோளிற மலங்க மால்வரை மேல்விரல் வைத்தவர் நலங்கொள் நீற்றர்நள் ளாறரை நாடொறும் வலங்கொள் வார்வினை யாயின மாயுமே. | 5.68.10 |
| 691 |
மட்டிட் டகுழ லார்சுழ லில்வலைப் பட்டிட் டுமயங் கிப்பரி யாதுநீர் கட்டிட் டவினை போகக் கருவிலிக் கொட்டிட் டையுறை வான்கழல் கூடுமே. | 5.69.1 | 692 | ஞால மல்கு மனிதர்காள் நாடொறும் ஏல மாமல ரோடிலை கொண்டுநீர் கால னார்வரு தன்முன் கருவிலிக் கோல வார்பொழிற் கொட்டிட்டை சேர்மினே. | 5.69.2 | 693 | பங்க மாயின பேசப் பறைந்துநீர் மங்கு மாநினை யாதே மலர்கொடு கங்கை சேர்சடை யான்றன் கருவிலிக் கொங்கு வார்பொழிற் கொட்டிட்டை சேர்மினே. | 5.69.3 | 694 | வாடி நீர்வருந் தாதே மனிதர்காள் வேட னாய்விச யற்கருள் செய்தவெண் காட னாருறை கின்ற கருவிலிக் கோடு நீள்பொழிற் கொட்டிட்டை சேர்மினே. | 5.69.4 | 695 | உய்யு மாறிது கேண்மின் உலகத்தீர் பைகொள் பாம்பரை யான்படை யார்மழுக் கையி னானுறை கின்ற கருவிலிக் கொய்கொள் பூம்பொழிற் கொட்டிட்டை சேர்மினே. | 5.69.5 | 696 | ஆற்ற வும்மவ லத்தழுந் தாதுநீர் தோற்றுந் தீயொடு நீர்நிலந் தூவெளி காற்று மாகிநின் றான்றன் கருவிலிக் கூற்றங் காய்ந்தவன் கொட்டிட்டை சேர்மினே. | 5.69.6 | 697 | நில்லா வாழ்வு நிலைபெறு மென்றெண்ணிப் பொல்லா வாறு செயப்புரி யாதுநீர் கல்லா ரும்மதில் சூழ்தண் கருவிலிக் கொல்லே றூர்பவன் கொட்டிட்டை சேர்மினே. | 5.69.7 | 698 | பிணித்த நோய்ப்பிற விப்பிறி வெய்துமா றுணர்த்த லாமிது கேண்மின் உருத்திர கணத்தி னார்தொழு தேத்துங் கருவிலிக் குணத்தி னானுறை கொட்டிட்டை சேர்மினே. | 5.69.8 | 699 | நம்பு வீரிது கேண்மின்கள் நாடொறும் எம்பி ரானென் றிமையவ ரேத்துமே கம்ப னாருறை கின்ற கருவிலிக் கொம்ப னார்பயில் கொட்டிட்டை சேர்மினே. | 5.69.9 | 700 | பாரு ளீரிது கேண்மின் பருவரை பேரு மாறெடுத் தானை யடர்த்தவன் கார்கொள் நீர்வயல் சூழ்தண் கருவிலிக் கூர்கொள் வேலினன் கொட்டிட்டை சேர்மினே. | 5.69.10 |
| 701 |
கண்ட பேச்சினிற் காளையர் தங்கள்பால் மண்டி யேச்சுணு மாதரைச் சேராதே சண்டி யீச்சுர வர்க்கருள் செய்தவக் கொண்டி யீச்சுர வன்கழல் கூறுமே. | 5.70.1 | 702 | சுற்ற முந்துணை நன்மட வாளொடு பெற்ற மக்களும் பேண லொழிந்தனர் குற்ற மில்புகழ்க் கொண்டீச் சுரவனார் பற்ற லாலொரு பற்றுமற் றில்லையே. | 5.70.2 | 703 | மாடு தானது வில்லெனின் மானிடர் பாடு தான்செல்வா ரில்லைபன் மாலையாற் கூட நீர்சென்று கொண்டீச் சுரவனைப் பாடு மின்பர லோகத் திருத்துமே. | 5.70.3 | 704 | தந்தை தாயொடு தார மெனுந்தளைப் பந்த மாங்கறுத் துப்பயில் வெய்திய கொந்த விழ்பொழிற் கொண்டீச் சுரவனைச் சிந்தை செய்ம்மின் அவனடி சேரவே. | 5.70.4 | 705 | கேளு மின்னிள மையது கேடுவந் தீளை யோடிரு மல்லது வெய்தன்முன் கோள ராவணி கொண்டீச் சுரவனை நாளு மேத்தித் தொழுமின்நன் காகுமே. | 5.70.5 | 706 | வெம்பு நோயும் இடரும் வெறுமையும் துன்ப முந்துய ரும்மெனுஞ் சூழ்வினை கொம்ப னார்பயில் கொண்டீச் சுரவனை எம்பி ரானென வல்லவர்க் கில்லையே. | 5.70.6 | 707 | அல்ல லோடரு நோயில் அழுந்திநீர் செல்லு மாநினை யாதே கனைகுரற் கொல்லை யேறுடைக் கொண்டீச் சுரவனை வல்ல வாறு தொழவினை மாயுமே. | 5.70.7 | 708 | நாறு சாந்தணி நன்முலை மென்மொழி மாறி லாமலை மங்கையோர் பாகமாக் கூற னாருறை கொண்டீச் சுரநினைந் தூறு வார்தமக் கூனமொன் றில்லையே. | 5.70.8 | 709 | அயிலார் அம்பெரி மேருவில் லாகவே எயிலா ரும்பொடி யாய்விழ எய்தவன் குயிலா ரும்பொழிற் கொண்டீச் சுரவனைப் பயில்வா ரும்பெரு மைபெறும் பாலரே. | 5.70.9 | 710 | நிலையி னார்வரை நின்றெடுத் தான்றனை மலையி னாலடர்த் துவிறல் வாட்டினான் குலையி னார்பொழிற் கொண்டீச் சுரவனைத் தலையி னால்வணங் கத்தவ மாகுமே. | 5.70.10 |
| 711 |
குசையும் அங்கையிற் கோசமுங் கொண்டவவ் வசையின் மங்கல வாசகர் வாழ்த்தவே இசைய மங்கையுந் தானுமொன் றாயினான் விசைய மங்கையுள் வேதியன் காண்மினே. | 5.71.1 | 712 | ஆதி நாதன் அடல்விடை மேலமர் பூத நாதன் புலியத ளாடையன் வேத நாதன் விசயமங் கையுளான் பாத மோதவல் லார்க்கில்லை பாவமே. | 5.71.2 | 713 | கொள்ளி டக்கரைக் கோவந்த புத்தூரில் வெள்வி டைக்கருள் செய்விச யமங்கை உள்ளி டத்துறை கின்ற உருத்திரன் கிள்ளி டத்தலை யற்ற தயனுக்கே. | 5.71.3 | 714 | திசையு மெங்குங் குலுங்கத் திரிபுரம் அசைய வங்கெய்திட் டாரழ லூட்டினான் விசைய மங்கை விருத்தன் புறத்தடி விசையின் மங்கி விழுந்தனன் காலனே. | 5.71.4 | 715 | பொள்ள லாக்கை அகத்திலைம் பூதங்கள் கள்ள மாக்கிக் கலக்கிய காரிருள் விள்ள லாக்கி விசயமங் கைப்பிரான் உள்ள நோக்கியெ னுள்ளுள் உறையுமே. | 5.71.5 | 716 | கொல்லை யேற்றுக் கொடியொடு பொன்மலை வில்லை யேற்றுடை யான்விச யமங்கைச் செல்வ போற்றியென் பாருக்குத் தென்றிசை எல்லை யேற்றலும் இன்சொலு மாகுமே. | 5.71.6 | 717 | கண்பல் உக்கக் கபாலம்அங் கைக்கொண்டு உண்ப லிக்குழல் உத்தம னுள்ளொளி வெண்பி றைக்கண்ணி யான்விச யமங்கை நண்ப னைத்தொழப் பெற்றது நன்மையே. | 5.71.7 | 718 | பாண்டு வின்மகன் பார்த்தன் பணிசெய்து வேண்டு நல்வரங் கொள்விச யமங்கை ஆண்ட வன்னடி யேநினைந் தாசையாற் காண்ட லேகருத் தாகி யிருப்பனே. | 5.71.8 | 719 | வந்து கேண்மின் மயல்தீர் மனிதர்காள் வெந்த நீற்றன் விசயமங் கைப்பிரான் சிந்தை யால்நினை வார்களைச் சிக்கெனப் பந்து வாக்கி உயக்கொளுங் காண்மினே. | 5.71.9 | 720 | இலங்கை வேந்தன் இருபது தோளிற விலங்கள் சேர்விர லான்விச யமங்கை வலஞ்செய் வார்களும் வாழ்த்திசைப் பார்களும் நலஞ்செய் வாரவர் நன்னெறி நாடியே. | 5.72.10 |
| 721 |
வைத்த மாடும் மனைவியும் மக்கள்நீர் செத்த போது செறியார் பிரிவதே நித்த நீலக் குடியர னைந்நினை சித்த மாகிற் சிவகதி சேர்திரே. | 5.72.1 | 722 | செய்ய மேனியன் றேனொடு பால்தயிர் நெய்ய தாடிய நீலக் குடியரன் மைய லாய்மற வாமனத் தார்க்கெலாங் கையி லாமல கக்கனி யொக்குமே. | 5.72.2 | 723 | ஆற்ற நீள்சடை ஆயிழை யாளொரு கூற்றன் மேனியிற் கோலம தாகிய நீற்றன் நீலக் குடியுடை யானடி போற்றி னாரிடர் போக்கும் புனிதனே. | 5.72.3 | 724 | நாலு வேதியர்க் கின்னருள் நன்னிழல் ஆலன் ஆலநஞ் சுண்டகண் டத்தமர் நீலன் நீலக் குடியுறை நின்மலன் கால னாருயிர் போக்கிய காலனே. | 5.72.4 | 725 | நேச நீலக் குடியர னேயெனா நீச ராய்நெடு மால்செய்த மாயத்தால் ஈச னோர்சர மெய்ய எரிந்துபோய் நாச மானார் திரிபுர நாதரே. | 5.72.5 | 726 | கொன்றை சூடியைக் குன்ற மகளொடு நின்ற நீலக் குடியர னேயெனீர் என்றும் வாழ்வுகந் தேயிறு மாக்குநீர் பொன்றும் போது நுமக்கறி வொண்ணுமே. | 5.72.6 | 727 | கல்லி னோடெனைப் பூட்டி அமண்கையர் ஒல்லை நீர்புக நூக்கவென் வாக்கினால் நெல்லு நீள்வயல் நீலக் குடியரன் நல்ல நாமம் நவிற்றியுய்ந் தேனன்றே. | 5.72.7 | 728 | அழகி யோமிளை யோமெனு மாசையால் ஒழுகி ஆவி உடல்விடு முன்னமே நிழல தார்பொழில் நீலக் குடியரன் கழல்கொள் சேவடி கைதொழு துய்ம்மினே. | 5.72.8 | 729 | கற்றைச் செஞ்சடைக் காய்கதிர் வெண்டிங்கள் பற்றிப் பாம்புடன் வைத்த பராபரன் நெற்றிக் கண்ணுடை நீலக் குடியரன் சுற்றித் தேவர் தொழுங்கழற் சோதியே. | 5.72.9 | 730 | தருக்கி வெற்பது தாங்கிய வீங்குதோள் அரக்க னாருட லாங்கோர் விரலினால் நெரித்து நீலக் குடியரன் பின்னையும் இரக்க மாயருள் செய்தனன் என்பரே. | 5.72.10 |
| 731 |
தங்க லப்பிய தக்கன் பெருவேள்வி அங்க லக்கழித் தாரருள் செய்தவன் கொங்க லர்க்குழற் கொம்பனை யாளொடு மங்க லக்குடி மேய மணாளனே. | 5.73.1 | 732 | காவி ரியின்வ டகரைக் காண்டகு மாவி ரியும்பொ ழில்மங் கலக்குடித் தேவ ரியும்பி ரமனுந் தேடொணாத் தூவெ ரிச்சுடர்ச் சோதியுட் சோதியே. | 5.73.2 | 733 | மங்க லக்குடி ஈசனை மாகாளி வெங்க திர்ச்செல்வன் விண்ணொடு மண்ணுநேர் சங்கு சக்கர தாரி சதுர்முகன் அங்க கத்திய னும்மர்ச்சித் தாரன்றே. | 5.73.3 | 734 | மஞ்சன் வார்கடல் சூழ்மங்க லக்குடி நஞ்ச மாரமு தாக நயந்துகொண் டஞ்சு மாட லமர்ந்தடி யேனுடை நெஞ்ச மாலய மாக்கொண்டு நின்றதே. | 5.73.4 | 735 | செல்வ மல்கு திருமங் கலக்குடிச் செல்வ மல்கு சிவநிய மத்தராய்ச் செல்வ மல்கு செழுமறை யோர்தொழச் செல்வன் றேவியொ டுந்திகழ் கோயிலே. | 5.73.5 | 736 | மன்னு சீர்மங் கலக்குடி மன்னிய பின்னு வார்சடைப் பிஞ்ஞகன் றன்பெயர் உன்னு வாரு முரைக்கவல் லார்களுந் துன்னு வார்நன் னெறிதொடர் வெய்தவே. | 5.73.6 | 737 | மாத ரார்மரு வும்மங்க லக்குடி ஆதி நாயகன் அண்டர்கள் நாயகன் வேத நாயகன் வேதியர் நாயகன் பூத நாயகன் புண்ணிய மூர்த்தியே. | 5.73.7 | 738 | வண்டு சேர்பொழில் சூழ்மங்க லக்குடி விண்ட தாதையைத் தாளற வீசிய சண்ட நாயக னுக்கருள் செய்தவன் துண்ட மாமதி சூடிய சோதியே. | 5.73.8 | 739 | கூசு வாரலர் குண்டர் குணமிலர் நேச மேது மிலாதவர் நீசர்கள் மாசர் பால்மங்க லக்குடி மேவிய ஈசன் வேறு படுக்கவுய்ந் தேனன்றே. | 5.73.9 | 740 | மங்க லக்குடி யான்கயி லைமலை அங்க லைத்தெடுக் குற்ற அரக்கர்கோன் தன்க ரத்தொடு தாள்தலை தோள்தகர்ந் தங்க லைத்தழு துய்ந்தனன் தானன்றே. | 5.73.10 |
| 741 |
விரும்பி யூறு விடேல்மட நெஞ்சமே கரும்பி னூறல்கண் டாய்கலந் தார்க்கவன் இரும்பி னூறல றாததோர் வெண்டலை எறும்பி யூர்மலை யானெங்க ளீசனே. | 5.74.1 | 742 | பிறங்கு செஞ்சடைப் பிஞ்ஞகன் பேணுசீர்க் கறங்கு பூத கணமுடைக் கண்ணுதல் நறுங்கு ழல்மட வாளொடு நாடொறும் எறும்பி யூர்மலை யானெங்க ளீசனே. | 5.74.2 | 743 | மருந்து வானவர் தானவர்க் கின்சுவை புரிந்த புன்சடைப் புண்ணியன் கண்ணுதல் பொருந்து பூண்முலை மங்கைநல் லாளொடும் எறும்பி யூர்மலை யானெங்க ளீசனே. | 5.74.3 | 744 | நிறங்கொள் கண்டத்து நின்மலன் எம்மிறை மறங்கொள் வேற்கண்ணி வாணுதல் பாகமா அறம்பு ரிந்தருள் செய்தவெம் அங்கணன் எறும்பி யூர்மலை யானெங்க ளீசனே. | 5.74.4 | 745 | நறும்பொன் நாண்மலர்க் கொன்றையு நாகமுந் துறும்பு செஞ்சடைத் தூமதி வைத்துவான் உறும்பொன் மால்வரைப் பேதையோ டூர்தொறும் எறும்பி யூர்மலை யானெங்க ளீசனே. | 5.74.5 | 746 | கறும்பி யூர்வன ஐந்துள காயத்தில் திறம்பி யூர்வன மற்றும் பலவுள குறும்பி யூர்வதோர் கூட்டகத் திட்டெனை எறும்பி யூரரன் செய்த இயற்கையே. | 5.74.6 | 747 | மறந்து மற்றிது பேரிடர் நாடொறுந் திறம்பி நீநினை யேல்மட நெஞ்சமே புறஞ்செய் கோலக் குரம்பையி லிட்டெனை எறும்பி யூரரன் செய்த இயற்கையே. | 5.74.7 | 748 | இன்ப மும்பிறப் பும்மிறப் பின்னொடு துன்ப மும்முட னேவைத்த சோதியான் அன்ப னேயர னேயென் றரற்றுவார்க் கின்ப னாகும் எறும்பியூ ரீசனே. | 5.74.8 | 749 | கண்ணி றைந்த கனபவ ளத்திரள் விண்ணி றைந்த விரிசுடர்ச் சோதியான் உண்ணி றைந்துரு வாயுயி ராயவன் எண்ணி றைந்த எறும்பியூ ரீசனே. | 5.74.9 | 750 | நிறங்கொள் மால்வரை ஊன்றி யெடுத்தலும் நறுங்கு ழல்மட வாள்நடுக் கெய்திட மறங்கொள் வாளரக் கன்வலி வாட்டினான் எறும்பி யூர்மலை எம்மிறை காண்மினே. | 5.74.10 |
| 751 |
மரக்கொக் காமென வாய்விட் டலறிநீர் சரக்குக் காவித் திரிந்தய ராதுகால் பரக்குங் காவிரி நீரலைக் குங்கரைக் குரக்குக் காவடை யக்கெடுங் குற்றமே. | 5.75.1 | 752 | கட்டா றேகழி காவிரி பாய்வயல் கொட்டா றேபுன லூறு குரக்குக்கா முட்டா றாவடி யேத்த முயல்பவர்க் கிட்டா றாவிட ரோட எடுக்குமே. | 5.75.2 | 753 | கைய னைத்துங் கலந்தெழு காவிரி செய்ய னைத்திலுஞ் சென்றிடுஞ் செம்புனல் கொய்ய னைத்துங் கொணருங் குரக்குக்கா ஐய னைத்தொழு வார்க்கல்ல லில்லையே. | 5.75.3 | 754 | மிக்க னைத்துத் திசையும் அருவிகள் புக்குக் காவிரி போந்த புனற்கரைக் கொக்கி னம்பயில் சோலைக் குரக்குக்கா நக்க னைநவில் வார்வினை நாசமே. | 5.75.4 | 755 | விட்டு வெள்ளம் விரிந்தெழு காவிரி இட்ட நீர்வய லெங்கும் பரந்திடக் கொட்ட மாமுழ வோங்கு குரக்குக்கா இட்ட மாயிருப் பார்க்கிட ரில்லையே. | 5.75.5 | 756 | மேலை வானவ ரோடு விரிகடல் மாலும் நான்முக னாலுமளப் பொணாக் கோல மாளிகைக் கோயில் குரக்குக்காப் பால ராய்த்திரி வார்க்கில்லை பாவமே. | 5.75.6 | 757 | ஆல நீழ லமர்ந்த அழகனார் கால னையுதை கொண்ட கருத்தனார் கோல மஞ்ஞைகள் ஆலும் குரக்குக்காப் பால ருக்கருள் செய்வர் பரிவொடே. | 5.75.7 | 758 | செக்க ரங்கெழு செஞ்சுடர்ச் சோதியார் அக்க ரையரெம் மாதிபு ராணனார் கொக்கி னம்வயல் சேருங் குரக்குக்கா நக்க னைத்தொழ நம்வினை நாசமே. | 5.75.8 | 759 | உருகி ஊன்குழைந் தேத்தி யெழுமின்நீர் கரிய கண்டன் கழலடி தன்னையே குரவ னஞ்செழுங் கோயில் குரக்குக்கா இரவும் எல்லியும் ஏத்தித் தொழுமினே. | 5.75.9 | 760 | இரக்க மின்றி மலையெடுத் தான்முடி உரத்தை யொல்க அடர்த்தா னுறைவிடங் குரக்கி னங்குதி கொள்ளுங் குரக்குக்கா வரத்த னைப்பெற வானுல காள்வரே. | 5.75.10 |
| 761 |
திருவின் நாதனுஞ் செம்மலர் மேலுறை உருவ னாயுல கத்தி னுயிர்க்கெலாங் கருவ னாகி முளைத்தவன் கானூரிற் பரம னாய பரஞ்சுடர் காண்மினே. | 5.76.1 | 762 | பெண்டிர் மக்கள் பெருந்துணை நன்னிதி உண்டின் றேயென் றுகவன்மின் ஏழைகாள் கண்டு கொண்மின்நீர் கானூர் முளையினைப் புண்ட ரீகப் பொதும்பி லொதுங்கியே. | 5.76.2 | 763 | தாயத் தார்தமர் நன்னிதி யென்னுமிம் மாயத் தேகிடந் திட்டு மயங்கிடேல் காயத் தேயுளன் கானூர் முளையினை வாயத் தால்வணங் கீர்வினை மாயவே. | 5.76.3 | 764 | குறியில் நின்றுண்டு கூறையி லாச்சமண் நெறியை விட்டு நிறைகழல் பற்றினேன் அறிய லுற்றிரேல் கானூர் முளையவன் செறிவு செய்திட் டிருப்பதென் சிந்தையே. | 5.76.4 | 765 | பொத்தல் மண்சுவர்ப் பொல்லாக் குரம்பையை மெய்த்த னென்று வியந்திடேல் ஏழைகாள் சித்தர் பத்தர்கள் சேர்திருக் கானூரில் அத்தன் பாத மடைதல் கருமமே. | 5.76.5 | 766 | கல்வி ஞானக் கலைப்பொரு ளாயவன் செல்வ மல்கு திருக்கானூ ரீசனை எல்லி யும்பக லும்மிசை வானவர் சொல்லி டீர்நுந் துயரங்கள் தீரவே. | 5.76.6 | 767 | நீரும் பாரும் நெருப்பும் அருக்கனுங் காரு மாருதங் கானூர் முளைத்தவன் சேர்வு மொன்றறி யாது திசைதிசை ஓர்வு மொன்றில ரோடித் திரிவரே. | 5.76.7 | 768 | ஓமத் தோடயன் மாலறி யாவணம் வீமப் பேரொளி யாய விழுப்பொருள் காமற் காய்ந்தவன் கானூர் முளைத்தவன் சேமத் தாலிருப் பாவதென் சிந்தையே. | 5.76.8 | இப்பதிகத்தில் 9-ம் செய்யுள் சிதைந்து போயிற்று. | 5.76.9 | 769 | வன்னி கொன்றை எருக்கணிந் தான்மலை உன்னி யேசென் றெடுத்தவன் ஒண்டிறல் தன்னை வீழத் தனிவிரல் வைத்தவன் கன்னி மாமதிற் கானூர்க் கருத்தனே. | 5.76.10 |
| 770 |
பூரி யாவரும் புண்ணியம் பொய்கெடுங் கூரி தாய அறிவுகை கூடிடுஞ் சீரி யார்பயில் சேறையுட் செந்நெறி நாரி பாகன்றன் நாமம் நவிலவே. | 5.77.1 | 771 | என்ன மாதவஞ் செய்தனை நெஞ்சமே மின்னு வார்சடை வேதவி ழுப்பொருள் செந்நெ லார்வயல் சேறையுட் செந்நெறி மன்னு சோதிநம் பால்வந்து வைகவே. | 5.77.2 | 772 | பிறப்பு மூப்புப் பெரும்பசி வான்பிணி இறப்பு நீங்கியிங் கின்பம்வந் தெய்திடுஞ் சிறப்பர் சேறையுட் செந்நெறி யான்கழல் மறப்ப தின்றி மனத்தினுள் வைக்கவே. | 5.77.3 | 773 | மாடு தேடி மயக்கினில் வீழ்ந்துநீர் ஓடி யெய்த்தும் பயனிலை ஊமர்காள் சேடர் வாழ்சேறைச் செந்நெறி மேவிய ஆட லான்றன் அடியடைந் துய்ம்மினே. | 5.77.4 | 774 | எண்ணி நாளும் எரியயிற் கூற்றுவன் துண்ணென் றோன்றிற் றுரக்கும் வழிகண்டேன் திண்ணன் சேறைத் திருச்செந் நெறியுறை அண்ண லாருளர் அஞ்சுவ தென்னுக்கே. | 5.77.5 | 775 | தப்பில் வானந் தரணிகம் பிக்கிலென் ஒப்பில் வேந்தர் ஒருங்குடன் சீறிலென் செப்ப மாஞ்சேறைச் செந்நெறி மேவிய அப்ப னாருளர் அஞ்சுவ தென்னுக்கே. | 5.77.6 | 776 | வைத்த மாடும் மடந்தைநல் லார்களும் ஒத்தொவ் வாதவுற் றார்களு மென்செய்வார் சித்தர் சேறைத் திருச்செந் நெறியுறை அத்தர் தாமுளர் அஞ்சுவ தென்னுக்கே. | 5.77.7 | 777 | குலங்க ளென்செய்வ குற்றங்க ளென்செய்வ துலங்கி நீநின்று சோர்ந்திடல் நெஞ்சமே இலங்கு சேறையிற் செந்நெறி மேவிய அலங்க னாருளர் அஞ்சுவ தென்னுக்கே. | 5.77.8 | 778 | பழகி னால்வரும் பண்டுள சுற்றமும் விழவி டாவிடில் வேண்டிய எய்தொணா திகழ்கொள் சேறையிற் செந்நெறி மேவிய அழக னாருளர் அஞ்சுவ தென்னுக்கே. | 5.77.9 | 779 | பொருந்து நீண்மலை யைப்பிடித் தேந்தினான் வருந்த வூன்றி மலரடி வாங்கினான் திருந்து சேறையிற் செந்நெறி மேவியங் கிருந்த சோதியென் பார்க்கிட ரில்லையே. | 5.77.10 |
| 780 |
சங்கு லாமுன்கைத் தையலோர் பாகத்தன் வெங்கு லாமத வேழம் வெகுண்டவன் கொங்கு லாம்பொழிற் கோடிகா வாவென எங்கி லாததோர் இன்பம்வந் தெய்துமே. | 5.78.1 | 781 | வாடி வாழ்வதென் னாவது மாதர்பால் ஓடி வாழ்வினை உள்கிநீர் நாடொறுங் கோடி காவனைக் கூறீரேற் கூறினேன் பாடி காவலிற் பட்டுக் கழிதிரே. | 5.78.2 | 782 | முல்லை நன்முறு வல்லுமை பங்கனார் தில்லை யம்பலத் தில்லுறை செல்வனார் கொல்லை யேற்றினர் கோடிகா வாவென்றங் கொல்லை யேத்துவார்க் கூனமொன் றில்லையே. | 5.78.3 | 783 | நாவ ளம்பெறு மாறும னன்னுதல் ஆம ளஞ்சொலி அன்புசெ யின்னலாற் கோம ளஞ்சடைக் கோடிகா வாவென ஏவ ளின்றெனை ஏசுமவ் வேழையே. | 5.78.4 | 784 | வீறு தான்பெறு வார்சில ராகிலும் நாறு பூங்கொன்றை தான்மிக நல்கானேற் கூறு வேன்கோடி காவுளாய் என்றுமால் ஏறு வேனும்மால் ஏசப் படுவனோ. | 5.78.5 | 785 | நாடி நாரணன் நான்முகன் வானவர் தேடி யேசற வுந்தெரி யாததோர் கோடி காவனைக் கூறாத நாளெலாம் பாடி காவலிற் பட்டுக் கழியுமே. | 5.78.6 | இப்பதிகத்தில் 7,8,9-ம் செய்யுட்கள் சிதைந்து போயின. | 5.78.7-9 | - 786 | வரங்க ளால்வரை யையெடுத் தான்றனை அரங்க வூன்றி யருள்செய்த அப்பனூர் குரங்கு சேர்பொழிற் கோடிகா வாவென இரங்கு வேன்மனத் தேதங்கள் தீரவே. | 5.78.10 |
| 787 |
வெள்ளெ ருக்கர வம்விர வுஞ்சடைப் புள்ளி ருக்குவே ளூரரன் பொற்கழல் உள்ளி ருக்கு முணர்ச்சியில் லாதவர் நள்ளி ருப்பர் நரகக் குழியிலே. | 5.79.1 | 788 | மாற்ற மொன்றறி யீர்மனை வாழ்க்கைபோய்க் கூற்றம் வந்துமைக் கொள்வதன் முன்னமே போற்ற வல்லிரேற் புள்ளிருக் குவேளூர் சீற்ற மாயின தேய்ந்தறுங் காண்மினே. | 5.79.2 | 789 | அரும றையனை ஆணொடு பெண்ணனைக் கருவி டம்மிக வுண்டவெங் கண்டனைப் புரிவெண் ணூலனைப் புள்ளிருக் குவேளூர் உருகி நைபவர் உள்ளங் குளிருமே. | 5.79.3 | 790 | தன்னு ருவை யொருவர்க் கறிவொணா மின்னு ருவனை மேனிவெண் ணீற்றனைப் பொன்னு ருவனைப் புள்ளிருக் குவேளூர் என்ன வல்லவர்க் கில்லை யிடர்களே. | 5.79.4 | 791 | செங்கண் மால்பிர மற்கு மறிவொணா அங்கி யின்னுரு வாகி அழல்வதோர் பொங்க ரவனைப் புள்ளிருக் குவேளூர் மங்கை பாகனை வாழ்த்த வருமின்பே. | 5.79.5 | 792 | குற்ற மில்லியைக் கோலச் சிலையினாற் செற்ற வர்புரஞ் செந்தழ லாக்கியைப் புற்ற ரவனைப் புள்ளிருக் குவேளூர் பற்ற வல்லவர் பாவம் பறையுமே. | 5.79.6 | 793 | கையி னோடுகால் கட்டி யுமரெலாம் ஐயன் வீடினன் என்பதன் முன்னம்நீர் பொய்யி லாவரன் புள்ளிருக் குவேளூர் மையு லாவிய கண்டனை வாழ்த்துமே. | 5.79.7 | 794 | உள்ளம் உள்கி உகந்து சிவனென்று மெள்ள வுள்க வினைகெடும் மெய்ம்மையே புள்ளி னார்பணி புள்ளிருக் குவேளூர் வள்ளல் பாதம் வணங்கித் தொழுமினே. | 5.79.8 | இப்பதிகத்தில் 9-ம் செய்யுள் சிதைந்து போயிற்று. | 5.79.9 | 795 | அரக்க னார்தலை பத்தும் அழிதர நெருக்கி மாமலர்ப் பாதம் நிறுவிய பொருப்ப னாருறை புள்ளிருக் குவேளூர் விருப்பி னாற்றொழு வார்வினை வீடுமே. | 5.79.10 |
| 796 |
வானஞ் சேர்மதி சூடிய மைந்தனை நீநெஞ் சேகெடு வாய்நினை கிற்கிலை ஆனஞ் சாடியை அன்பிலா லந்துறைக் கோனெஞ் செல்வனைக் கூறிடக் கிற்றியே. | 5.80.1 | 797 | கார ணத்தர் கருத்தர் கபாலியார் வார ணத்துரி போர்த்த மணாளனார் ஆர ணப்பொருள் அன்பிலா லந்துறை நார ணற்கரி யானொரு நம்பியே. | 5.80.2 | 798 | அன்பினா னஞ்ச மைந்துட னாடிய என்பின் ஆனை யுரித்துக் களைந்தவன் அன்பி லானையம் மானையள் ளூறிய அன்பி னால்நினைந் தாரறிந் தார்களே. | 5.80.3 | 799 | சங்கை யுள்ளதுஞ் சாவது மெய்யுமை பங்க னாரடி பாவியே னானுய அங்க ணனெந்தை அன்பிலா லந்துறைச் செங்க ணாரடிச் சேரவும் வல்லனே. | 5.80.4 | 800 | கொக்கி றகர் குளிர்மதிச் சென்னியர் மிக்க ரக்கர் புரமெரி செய்தவர் அக்க ரையினர் அன்பிலா லந்துறை நக்கு ருவரும் நம்மை யறிவரே. | 5.80.5 | 801 | வெள்ள முள்ள விரிசடை நந்தியைக் கள்ள முள்ள மனத்தவர் காண்கிலார் அள்ள லார்வயல் அன்பிலா லந்துறை உள்ள வாறறி யார்சிலர் ஊமரே. | 5.80.6 | 802 | பிறவி மாயப் பிணக்கில் அழுந்தினும் உறவெ லாஞ்சிந்தித் துன்னி உகவாதே அறவன் எம்பிரான் அன்பிலா லந்துறை மறவா தேதொழு தேத்தி வணங்குமே. | 5.80.7 | 803 | நுணங்கு நூலயன் மாலும் இருவரும் பிணங்கி யெங்குந் திரிந்தெய்த்துங் காண்கிலா அணங்கன் எம்பிரான் அன்பிலா லந்துறை வணங்கும் நும்வினை மாய்ந்தறும் வண்ணமே. | 5.80.8 | 804 | பொய்யெ லாமுரைக் குஞ்சமண் சாக்கியக் கையன் மாருரை கேளா தெழுமினோ ஐயன் எம்பிரான் அன்பிலா லந்துறை மெய்யன் சேவடி யேத்துவார் மெய்யரே. | 5.80.9 | 805 | இலங்கை வேந்தன் இருபது தோளிற்று மலங்க மாமலை மேல்விரல் வைத்தவன் அலங்கல் எம்பிரான் அன்பிலா லந்துறை வலங்கொள் வாரைவா னோர்வலங் கொள்வரே. | 5.80.10 |
| 806 |
சிட்ட னைச்சிவ னைச்செழுஞ் சோதியை அட்ட மூர்த்தியை ஆல நிழலமர் பட்ட னைத்திருப் பாண்டிக் கொடுமுடி நட்ட னைத்தொழ நம்வினை நாசமே. | 5.81.1 | 807 | பிரமன் மாலறி யாத பெருமையன் தரும மாகிய தத்துவன் எம்பிரான் பரம னாருறை பாண்டிக் கொடுமுடி கரும மாகத் தொழுமட நெஞ்சமே. | 5.81.2 | 808 | ஊச லாளல்லள் ஒண்கழ லாளல்லள் தேச மாந்திருப் பாண்டிக் கொடுமுடி ஈச னேயெனும் இத்தனை யல்லது பேசு மாறறி யாளொரு பேதையே. | 5.81.3 | 809 | தூண்டி யசுடர் போலொக்குஞ் சோதியான் காண்ட லுமெளி யன்னடி யார்கட்குப் பாண்டிக் கொடுமுடி மேய பரமனைக் காண்டு மென்பவர்க் கேதுங் கருத்தொணான். | 5.81.4 | 810 | நெருக்கி யம்முடி நின்றிசை வானவர் இருக்கொ டும்பணிந் தேத்த இருந்தவன் திருக்கொ டுமுடி யென்றலுந் தீவினைக் கருக்கெ டுமிது கைகண்ட யோகமே. | 5.81.5 | இப்பதிகத்தில் 6,7,8,9,10-ம் செய்யுட்கள் சிதைந்து போயின. | 5.81.6-10 |
| 811 |
விண்ட மாமலர் கொண்டு விரைந்துநீர் அண்ட நாயகன் றன்னடி சூழ்மின்கள் பண்டு நீர்செய்த பாவம் பறைந்திடும் வண்டு சேர்பொழில் வான்மியூ ரீசனே. | 5.82.1 | 812 | பொருளுஞ் சுற்றமும் பொய்ம்மையும் விட்டுநீர் மருளும் மாந்தரை மாற்றி மயக்கறுத் தருளு மாவல்ல ஆதியா யென்றலும் மருள றுத்திடும் வான்மியூ ரீசனே. | 5.82.2 | 813 | மந்த மாகிய சிந்தை மயக்கறுத் தந்த மில்குணத் தானை யடைந்துநின் றெந்தை யீசனென் றேத்திட வல்லிரேல் வந்து நின்றிடும் வான்மியூ ரீசனே. | 5.82.3 | 814 | உள்ள முள்கலந் தேத்தவல் லார்க்கலாற் கள்ள முள்ள வழிக்கசி வானலன் வெள்ள முமர வும்விர வுஞ்சடை வள்ள லாகிய வான்மியூ ரீசனே. | 5.82.4 | 815 | படங்கொள் பாம்பரைப் பான்மதி சூடியை வடங்கொள் மென்முலை மாதொரு கூறனைத் தொடர்ந்து நின்று தொழுதெழு வார்வினை மடங்க நின்றிடும் வான்மியூ ரீசனே. | 5.82.5 | 816 | நெஞ்சி லைவர் நினைக்க நினைக்குறார் பஞ்சின் மெல்லடி யாளுமை பங்கவென் றஞ்சி நாண்மலர் தூவி யழுதிரேல் வஞ்சந் தீர்த்திடும் வான்மியூ ரீசனே. | 5.82.6 | 817 | நுணங்கு நூலயன் மாலு மறிகிலாக் குணங்கள் தாம்பர விக்குறைந் துக்கவர் சுணங்கு பூண்முலைத் தூமொழி யாரவர் வணங்க நின்றிடும் வான்மியூ ரீசனே. | 5.82.7 | 818 | ஆதி யும்மர னாயயன் மாலுமாய்ப் பாதி பெண்ணுரு வாய பரமனென் றோதி யுள்குழைந் தேத்தவல் லாரவர் வாதை தீர்த்திடும் வான்மியூ ரீசனே. | 5.82.8 | 819 | ஓட்டை மாடத்தி லொன்பது வாசலுங் காட்டில் வேவதன் முன்னங் கழலடி நாட்டி நாண்மலர் தூவி வலஞ்செயில் வாட்டந் தீர்த்திடும் வான்மியூ ரீசனே. | 5.82.9 | 820 | பார மாக மலையெடுத் தான்றனைச் சீர மாகத் திருவிர லூன்றினான் ஆர்வ மாக அழைத்தவ னேத்தலும் வார மாயினன் வான்மியூ ரீசனே. | 5.82.10 |
| 821 |
பாணத் தான்மதில் மூன்று மெரித்தவன் பூணத் தானர வாமை பொறுத்தவன் காணத் தானினி யான்கடல் நாகைக்கா ரோணத் தானென நம்வினை ஓயுமே. | 5.83.1 | 822 | வண்ட லம்பிய வார்சடை ஈசனை விண்ட லம்பணிந் தேத்தும் விகிர்தனைக் கண்ட லங்கமழ் நாகைக்கா ரோணனைக் கண்ட லும்வினை யான கழலுமே. | 5.83.2 | 823 | புனையு மாமலர் கொண்டு புரிசடை நனையு மாமலர் சூடிய நம்பனைக் கனையும் வார்கடல் நாகைக்கா ரோணனை நினைய வேவினை யாயின நீங்குமே. | 5.83.3 | 824 | கொல்லை மால்விடை யேறிய கோவினை எல்லி மாநட மாடும் இறைவனைக் கல்லி னார்மதில் நாகைக்கா ரோணனைச் சொல்ல வேவினை யானவை சோருமே. | 5.83.4 | 825 | மெய்ய னைவிடை யூர்தியை வெண்மழுக் கைய னைக்கடல் நாகைக்கா ரோணனை மைய னுக்கிய கண்டனை வானவர் ஐய னைத்தொழு வார்க்கல்ல லில்லையே. | 5.83.5 | 826 | அலங்கல் சேர்சடை ஆதி புராணனை விலங்கல் மெல்லியல் பாகம் விருப்பனைக் கலங்கள் சேர்கடல் நாகைக்கா ரோணனை வலங்கொள் வார்வினை யாயின மாயுமே. | 5.83.6 | 827 | சினங்கொள் மால்கரி சீறிய ஏறினை இனங்கொள் வானவ ரேத்திய ஈசனைக் கனங்கொள் மாமதில் நாகைக்கா ரோணனை மனங்கொள் வார்வினை யாயின மாயுமே. | 5.83.7 | 828 | அந்த மில்புகழ் ஆயிழை யார்பணிந் தெந்தை யீசனென் றேத்தும் இறைவனைக் கந்த வார்பொழில் நாகைக்கா ரோணனைச் சிந்தை செய்யக் கெடுந்துயர் திண்ணமே. | 5.83.8 | 829 | கருவ னைக்கடல் நாகைக்கா ரோணனை இருவ ருக்கறி வொண்ணா இறைவனை ஒருவ னையுண ரார்புர மூன்றெய்த செருவ னைத்தொழத் தீவினை தீருமே. | 5.83.9 | 830 | கடல்க ழிதழி நாகைக்கா ரோணன்றன் வடவ ரையெடுத் தார்த்த அரக்கனை அடர வூன்றிய பாதம் அணைதரத் தொடர அஞ்சுந் துயக்கறுங் காலனே. | 5.83.10 |
| 831 |
மாட்டுப் பள்ளி மகிழ்ந்துறை வீர்க்கெலாங் கேட்டுப் பள்ளிகண் டீர்கெடு வீரிது ஓட்டுப் பள்ளிவிட் டோ ட லுறாமுனங் காட்டுப் பள்ளியு ளான்கழல் சேர்மினே. | 5.84.1 | 832 | மாட்டைத் தேடி மகிழ்ந்துநீர் நும்முளே நாட்டுப் பொய்யெலாம் பேசிடு நாணிலீர் கூட்டை விட்டுயிர் போவதன் முன்னமே காட்டுப் பள்ளியு ளான்கழல் சேர்மினே. | 5.84.2 | 833 | தேனை வென்றசொல் லாளொடு செல்வமும் ஊனை விட்டுயிர் போவதன் முன்னமே கான வேடர் கருதுங்காட் டுப்பள்ளி ஞான நாயக னைச்சென்று நண்ணுமே. | 5.84.3 | 834 | அருத்த முமனை யாளொடு மக்களும் பொருத்த மில்லை பொல்லாதது போக்கிடுங் கருத்தன் கண்ணுதல் அண்ணல்காட் டுப்பள்ளித் திருத்தன் சேவடி யைச்சென்று சேர்மினே. | 5.84.4 | 835 | சுற்ற முந்துணை யும்மனை வாழ்க்கையும் அற்ற போதணை யாரவ ரென்றென்றே கற்ற வர்கள் கருதுங்காட் டுப்பள்ளிப் பெற்ற மேறும் பிரானடி சேர்மினே. | 5.84.5 | 836 | அடும்புங் கொன்றையும் வன்னியும் மத்தமுந் துடும்பல் செய்சடைத் தூமணிச் சோதியான் கடம்பன் தாதை கருதுங்காட் டுப்பள்ளி உடம்பி னார்க்கோர் உறுதுணை யாகுமே. | 5.84.6 | 837 | மெய்யின் மாசுடை யாருடல் மூடுவார் பொய்யை மெய்யென்று புக்குடன் வீழன்மின் கையின் மானுடை யான்காட்டுப் பள்ளியெம் ஐயன் றன்னடி யேயடைந் துய்மினே. | 5.84.7 | 838 | வேலை வென்றகண் ணாரை விரும்பிநீர் சீலங் கெட்டுத் திகையன்மின் பேதைகாள் காலை யேதொழுங் காட்டுப்பள் ளியுறை நீல கண்டனை நித்தல் நினைமினே. | 5.84.8 | 839 | இன்று ளார்நாளை இல்லை யெனும்பொருள் ஒன்று மோரா துழிதரும் ஊமர்காள் அன்று வானவர்க் காக விடமுண்ட கண்ட னார்காட்டுப் பள்ளிகண் டுய்ம்மினே. | 5.84.9 | 840 | எண்ணி லாவரக் கன்மலை யேந்திட எண்ணி நீண்முடி பத்து மிறுத்தவன் கண்ணு ளார்கரு துங்காட்டுப் பள்ளியை நண்ணு வாரவர் தம்வினை நாசமே. | 5.84.10 |
| 841 |
மட்டு வார்குழ லாளொடு மால்விடை இட்ட மாவுகந் தேறும் இறைவனார் கட்டு நீத்தவர்க் கின்னரு ளேசெயுஞ் சிட்டர் போலுஞ் சிராப்பள்ளிச் செல்வரே. | 5.85.1 | 842 | அரிய யன்றலை வெட்டிவட் டாடினார் அரிய யன்றொழு தேத்தும் அரும்பொருள் பெரிய வன்சிராப் பள்ளியைப் பேணுவார் அரிய யன்றொழ அங்கிருப் பார்களே. | 5.85.2 | 843 | அரிச்சி ராப்பகல் ஐவரா லாட்டுண்டு சுரிச்சி ராதுநெஞ் சேயொன்று சொல்லக்கேள் திரிச்சி ராப்பள்ளி யென்றலுந் தீவினை நரிச்சி ராது நடக்கும் நடக்குமே. | 5.85.3 | 844 | தாயு மாயெனக் கேதலை கண்ணுமாய்ப் பேய னேனையும் ஆண்ட பெருந்தகை தேய நாதன் சிராப்பள்ளி மேவிய நாய னாரென நம்வினை நாசமே. | 5.85.4 | இப்பதிகத்தில் 5,6,7,8,9,10-ம் செய்யுட்கள் சிதைந்து போயின. | 5.85.5-10 |
| 845 |
கால பாசம் பிடித்தெழு தூதுவர் பால கர்விருத் தர்பழை யாரெனார் ஆல நீழ லமர்ந்தவாட் போக்கியார் சீல மார்ந்தவர் செம்மையுள் நிற்பரே. | 5.86.1 | 846 | விடுத்த தூதுவர் வந்து வினைக்குழிப் படுத்த போது பயனிலை பாவிகாள் அடுத்த கின்னரங் கேட்கும்வாட் போக்கியை எடுத்து மேத்தியும் இன்புறு மின்களே. | 5.86.2 | 847 | வந்திவ் வாறு வளைத்தெழு தூதுவர் உந்தி யோடி நரகத் திடாமுனம் அந்தி யின்னொளி தாங்கும்வாட் போக்கியார் சிந்தி யாவெழு வார்வினை தீர்ப்பரே. | 5.86.3 | 848 | கூற்றம் வந்து குமைத்திடும் போதினாற் தேற்றம் வந்து தெளிவுற லாகுமே ஆற்ற வுமருள் செய்யும்வாட் போக்கிபால் ஏற்று மின்விளக் கையிருள் நீங்கவே. | 5.86.4 | 849 | மாறு கொண்டு வளைத்தெழு தூதுவர் வேறு வேறு படுப்பதன் முன்னமே ஆறு செஞ்சடை வைத்தவாட் போக்கியார்க் கூறி யூறி உருகுமென் னுள்ளமே. | 5.86.5 | 850 | கான மோடிக் கடிதெழு தூதுவர் தான மோடு தலைபிடி யாமுனம் ஆனஞ் சாடி யுகந்தவாட் போக்கியார் ஊன மில்லவர்க் குண்மையில் நிற்பரே. | 5.86.6 | 851 | பார்த்துப் பாசம் பிடித்தெழு தூதுவர் கூர்த்த வேலாற் குமைப்பதன் முன்னமே ஆர்த்த கங்கை யடக்கும்வாட் போக்கியார் கீர்த்தி மைகள் கிளர்ந்துரை மின்களே. | 5.86.7 | 852 | நாடி வந்து நமன்தமர் நல்லிருள் கூடி வந்து குமைப்பதன் முன்னமே ஆடல் பாடல் உகந்தவாட் போக்கியை வாடி யேத்தநம் வாட்டந் தவிருமே. | 5.86.8 | 853 | கட்ட றுத்துக் கடிதெழு தூதுவர் பொட்ட நூக்கிப் புறப்படா முன்னமே அட்ட மாமலர் சூடும்வாட் போக்கியார்க் கிட்ட மாகி யிணையடி யேத்துமே. | 5.86.9 | 854 | இரக்க முன்னறி யாதெழு தூதுவர் பரக்க ழித்தவர் பற்றுதன் முன்னமே அரக்க னுக்கருள் செய்தவாட் போக்கியார் கரப்ப துங்கரப் பாரவர் தங்கட்கே. | 5.86.10 |
| 855 |
பட்ட நெற்றியர் பாய்புலித் தோலினர் நட்ட நின்று நவில்பவர் நாடொறுஞ் சிட்டர் வாழ்திரு வார்மணஞ் சேரியெம் வட்ட வார்சடை யார்வண்ணம் வாழ்த்துமே. | 5.87.1 | 856 | துன்னு வார்குழ லாளுமை யாளொடும் பின்னு வார்சடை மேற்பிறை வைத்தவர் மன்னு வார்மணஞ் சேரி மருந்தினை உன்னு வார்வினை யாயின ஓயுமே. | 5.87.2 | 857 | புற்றி லாடர வாட்டும் புனிதனார் தெற்றி னார்புரந் தீயெழச் செற்றவர் சுற்றி னார்மதில் சூழ்மணஞ் சேரியார் பற்றி னாரவர் பற்றவர் காண்மினே. | 5.87.3 | 858 | மத்த மும்மதி யும்வளர் செஞ்சடை முத்தர் முக்குணர் மூசர வம்மணி சித்தர் தீவணர் சீர்மணஞ் சேரியெம் வித்தர் தாம்விருப் பாரை விருப்பரே. | 5.87.4 | 859 | துள்ளு மான்மறி தூமழு வாளினர் வெள்ள நீர்கரந் தார்சடை மேலவர் அள்ள லார்வயல் சூழ்மணஞ் சேரியெம் வள்ள லார்கழல் வாழ்த்தவாழ் வாவதே. | 5.87.5 | 860 | நீர்ப ரந்த நிமிர்புன் சடையின்மேல் ஊர்ப ரந்த உரகம் அணிபவர் சீர்ப ரந்த திருமணஞ் சேரியார் ஏர்ப ரந்தங் கிலங்குசூ லத்தரே. | 5.87.6 | 861 | சுண்ணத் தர்சுடு நீறுகந் தாடலார் விண்ணத் தம்மதி சூடிய வேதியர் மண்ணத் தம்முழ வார்மணஞ் சேரியார் வண்ணத் தம்முலை யாளுமை வண்ணரே. | 5.87.7 | 862 | துன்ன வாடையர் தூமழு வாளினர் பின்னு செஞ்சடை மேற்பிறை வைத்தவர் மன்னு வார்பொழில் சூழ்மணஞ் சேரியெம் மன்ன னார்கழ லேதொழ வாய்க்குமே. | 5.87.8 | 863 | சித்தர் தேவர்கள் மாலொடு நான்முகன் புத்தர் தேரமண் கையர் புகழவே மத்தர் தாமறி யார்மணஞ் சேரியெம் அத்த னாரடி யார்க்கல்ல லில்லையே. | 5.87.9 | 864 | கடுத்த மேனி அரக்கன் கயிலையை எடுத்த வனெடு நீண்முடி பத்திறப் படுத்த லுமணஞ் சேரி யருளெனக் கொடுத்த னன்கொற்ற வாளொடு நாமமே. | 5.87.10 |
| 865 |
பெருக லாந்தவம் பேதைமை தீரலாந் திருக லாகிய சிந்தை திருத்தலாம் பருக லாம்பர மாயதோ ரானந்தம் மருக லானடி வாழ்த்தி வணங்கவே. | 5.88.1 | 866 | பாடங் கொள்பனு வற்றிறங் கற்றுப்போய் நாடங் குள்ளன தட்டிய நாணிலீர் மாடஞ் சூழ்மரு கற்பெரு மான்றிரு வேடங் கைதொழ வீடெளி தாகுமே. | 5.88.2 | 867 | சினத்தி னால்வருஞ் செய்தொழி லாமவை அனைத்தும் நீங்கிநின் றாதர வாய்மிக மனத்தி னால்மரு கற்பெரு மான்றிறம் நினைப்பி னார்க்கில்லை நீணில வாழ்க்கையே. | 5.88.3 | 868 | ஓது பைங்கிளிக் கொண்பால் அமுதூட்டிப் பாது காத்துப் பலபல கற்பித்து மாது தான்மரு கற்பெரு மானுக்குத் தூது சொல்ல விடத்தான் தொடங்குமே. | 5.88.4 | 869 | இன்ன வாறென்ப துண்டறி யேனின்று துன்னு கைவளை சோரக்கண் நீர்மல்கும் மன்னு தென்மரு கற்பெரு மான்றிறம் உன்னி யொண்கொடி உள்ள முருகுமே. | 5.88.5 | 870 | சங்கு சோரக் கலையுஞ் சரியவே மங்கை தான்மரு கற்பெரு மான்வரும் அங்க வீதி அருகணை யாநிற்கும் நங்கை மீரிதற் கென்செய்கேன் நாளுமே. | 5.88.6 | 871 | காட்சி பெற்றில ளாகிலுங் காதலே மீட்சி யொன்றறி யாது மிகுவதே மாட்சி யார்மரு கற்பெரு மானுக்குத் தாழ்ச்சி சாலவுண் டாகுமென் தையலே. | 5.88.7 | 872 | நீடு நெஞ்சுள் நினைந்துகண் ணீர்மல்கும் ஓடு மாலினோ டொண்கொடி மாதராள் மாட நீண்மரு கற்பெரு மான்வரிற் கூடு நீயென்று கூட லிழைக்குமே. | 5.88.8 | 873 | கந்த வார்குழல் கட்டிலள் காரிகை அந்தி மால்விடை யோடுமன் பாய்மிக வந்தி டாய்மரு கற்பெரு மானென்று சிந்தை செய்து திகைத்திடுங் காண்மினே. | 5.88.9 | 874 | ஆதி மாமலை அன்றெடுத் தானிற்றுச் சோதி யென்றலுந் தொல்லருள் செய்திடும் ஆதி யான்மரு கற்பெரு மான்றிறம் ஓதி வாழ்பவர் உம்பர்க்கும் உம்பரே. | 5.88.10 |
| 875 |
ஒன்று வெண்பிறைக் கண்ணியோர் கோவணம் ஒன்று கீளுமை யோடு முடுத்தது ஒன்று வெண்டலை யேந்தியெம் முள்ளத்தே ஒன்றி நின்றங் குறையும் ஒருவனே. | 5.89.1 | 876 | இரண்டு மாமவர்க் குள்ளன செய்தொழில் இரண்டு மாமவர்க் குள்ளன கோலங்கள் இரண்டு மில்லிள மானெமை யாளுகந் திரண்டு போதுமென் சிந்தையுள் வைகுமே. | 5.89.2 | 877 | மூன்று மூர்த்தியுள் நின்றிய லுந்தொழில் மூன்று மாயின மூவிலைச் சூலத்தன் மூன்று கண்ணினன் தீத்தொழில் மூன்றினன் மூன்று போதுமென் சிந்தையுள் மூழ்குமே. | 5.89.3 | 878 | நாலின் மேன்முகஞ் செற்றது மன்னிழல் நாலு நன்குணர்ந் திட்டது மின்பமாம் நாலு வேதஞ் சரித்தது நன்னெறி நாலு போலெம் அகத்துறை நாதனே. | 5.89.4 | 879 | அஞ்சு மஞ்சுமோ ராடி யரைமிசை அஞ்சு போலரை யார்த்ததின் றத்துவம் அஞ்சு மஞ்சுமோ ரோரைஞ்சு மாயவன் அஞ்சு மாமெம் அகத்துறை ஆதியே. | 5.89.5 | 880 | ஆறு கால்வண்டு மூசிய கொன்றையன் ஆறு சூடிய அண்ட முதல்வனார் ஆறு கூர்மையர்க் கச்சம யப்பொருள் ஆறு போலெம் அகத்துறை ஆதியே. | 5.89.6 | 881 | ஏழு மாமலை ஏழ்பொழில் சூழ்கடல் ஏழு போற்றுமி ராவணன் கைந்நரம் பேழு கேட்டருள் செய்தவன் பொற்கழல் ஏழுஞ் சூழடி யேன்மனத் துள்ளவே. | 5.89.7 | 882 | எட்டு மூர்த்தியாய் நின்றிய லுந்தொழில் எட்டு வான்குணத் தீசனெம் மான்றனை எட்டு மூர்த்தியு மெம்மிறை யெம்முளே எட்டு மூர்த்தியு மெம்மு ளொடுங்குமே. | 5.89.8 | 883 | ஒன்ப தொன்பதி யானை யொளிகளி றொன்ப தொன்பது பல்கணஞ் சூழவே ஒன்ப தாமவை தீத்தொழி லின்னுரை ஒன்ப தொத்துநின் றென்னு ளொடுங்குமே. | 5.89.9 | 884 | பத்து நூறவன் வெங்கண்வெள் ளேற்றண்ணல் பத்து நூறவன் பல்சடை தோண்மிசை பத்தி யாமில மாதலின் ஞானத்தாற் பத்தி யானிடங் கொண்டது பள்ளியே. | 5.89.10 |
| 885 |
மாசில் வீணையும் மாலை மதியமும் வீசு தென்றலும் வீங்கிள வேனிலும் மூசு வண்டறை பொய்கையும் போன்றதே ஈசன் எந்தை இணையடி நீழலே. | 5.90.1 | 886 | நமச்சி வாயவே ஞானமுங் கல்வியும் நமச்சி வாயவே நானறி விச்சையும் நமச்சி வாயவே நாநவின் றேத்துமே நமச்சி வாயவே நன்னெறி காட்டுமே. | 5.90.2 | 887 | ஆளா காராளா னாரை அடைந்துய்யார் மீளா வாட்செய்து மெய்ம்மையுள் நிற்கிலார் *தோளா தசுரை யோதொழும் பர்செவி வாளா மாய்ந்துமண் ணாகிக் கழிவரே. * தோளாத சுரையென்பது துவாரமிடாத சுரைக்காய் | 5.90.3 | 888 | நடலை வாழ்வுகொண் டென்செய்திர் நாணிலீர் சுடலை சேர்வது சொற்பிர மாணமே கடலின் நஞ்சமு துண்டவர் கைவிட்டால் உடலி னார்கிடந் தூர்முனி பண்டமே. | 5.90.4 | 889 | பூக்கைக் கொண்டரன் பொன்னடி போற்றிலார் நாக்கைக் கொண்டரன் நாமம் நவில்கிலார் ஆக்கைக் கேயிரை தேடி அலமந்து காக்கைக் கேயிரை யாகிக் கழிவரே. | 5.90.5 | 890 | குறிக ளுமடை யாளமுங் கோயிலும் நெறிக ளுமவர் நின்றதோர் நேர்மையும் அறிய ஆயிரம் ஆரணம் ஓதிலும் பொறியி லீர்மன மென்கொல் புகாததே. | 5.90.6 | 891 | வாழ்த்த வாயும் நினைக்க மடநெஞ்சும் தாழ்த்தச் சென்னியுந் தந்த தலைவனைச் சூழ்த்த மாமலர் தூவித் துதியாதே வீழ்த்த வாவினை யேன்நெடுங் காலமே. | 5.90.7 | 892 | எழுது பாவைநல் லார்திறம் விட்டுநான் தொழுது போற்றிநின் றேனையுஞ் சூழ்ந்துகொண் டுழுத சால்வழி யேயுழு வான்பொருட் டிழுதை நெஞ்சமி தென்படு கின்றதே. | 5.90.8 | 893 | நெக்கு நெக்கு நினைபவர் நெஞ்சுளே புக்கு நிற்கும்பொன் னார்சடைப் புண்ணியன் பொக்க மிக்கவர் பூவுநீ ருங்கண்டு நக்கு நிற்ப ரவர்தமை நாணியே. | 5.90.9 | 894 | விறகிற் றீயினன் பாலிற் படுநெய்போல் மறைய நின்றுளன் மாமணிச் சோதியான் உறவு கோல்நட் டுணர்வு கயிற்றினான் முறுக வாங்கிக் கடையமுன் னிற்குமே. | 5.90.10 |
| 895 |
ஏயி லானையெ னிச்சை யகம்படிக் கோயி லானைக் குணப்பெருங் குன்றினை வாயி லானை மனோன்மனி யைப்பெற்ற தாயி லானைத் தழுவுமென் ஆவியே. | 5.91.1 | 896 | முன்னை ஞான முதற்றனி வித்தினைப் பின்னை ஞானப் பிறங்கு சடையனை என்னை ஞானத் திருளறுத் தாண்டவன் தன்னை ஞானத் தளையிட்டு வைப்பனே. | 5.91.2 | 897 | ஞானத் தாற்றொழு வார்சில ஞானிகள் ஞானத் தாற்றொழு வேனுனை நானலேன் ஞானத் தாற்றொழு வார்கள் தொழக்கண்டு ஞானத் தாயுனை நானுந் தொழுவனே. | 5.91.3 | 898 | புழுவுக் குங்குணம் நான்கெனக் கும்மதே புழுவுக் கிங்கெனக் குள்ளபொல் லாங்கில்லை புழுவி னுங்கடையேன்புனி தன்றமர் குழுவுக் கெவ்விடத் தேன்சென்று கூடவே. | 5.91.4 | 899 | மலையே வந்து விழினும் மனிதர்காள் நிலையி னின்று கலங்கப் பெறுதிரேல் தலைவ னாகிய ஈசன் றமர்களைக் கொலைகை யானைதான் கொன்றிடு கிற்குமே. | 5.91.5 | 900 | கற்றுக் கொள்வன வாயுள நாவுள இட்டுக் கொள்வன பூவுள நீருள கற்றைச் செஞ்சடை யானுளன் நாமுளோம் எற்றுக் கோநம னால்முனி வுண்பதே. | 5.91.6 | 901 | மனிதர் காளிங்கே வம்மொன்று சொல்லுகேன் கனிதந் தாற்கனி யுண்ணவும் வல்லிரே புனிதன் பொற்கழல் ஈசனெ னுங்கனி இனிது சாலவும் ஏசற் றவர்கட்கே. | 5.91.7 | 902 | என்னை யேதும் அறிந்திலன் எம்பிரான் தன்னை நானுமு னேது மறிந்திலேன் என்னைத் தன்னடி யானென் றறிதலுந் தன்னை நானும் பிரானென் றறிந்தெனே. | 5.91.8 | 903 | தெள்ளத் தேறித் தெளிந்துதித் திப்பதோர் உள்ளத் தேறல் அமுத ஒளிவெளி கள்ளத் தேன்கடி யேன்கவ லைக்கடல் வெள்ளத் தேனுக்கெவ் வாறு விளைந்ததே. | 5.91.9 | இப்பதிகத்தில் 10-ம் செய்யுள் சிதைந்து போயிற்று. | 5.91.10 |
| 904 |
கண்டு கொள்ளரி யானைக் கனிவித்துப் பண்டு நான்செய்த பாழிமை கேட்டிரேல் கொண்ட பாணி கொடுகொட்டி தாளங்கைக் கொண்ட தொண்டரைத் துன்னிலுஞ் சூழலே. | 5.92.1 | 905 | நடுக்கத் துள்ளும் நகையுளும் நம்பற்குக் கடுக்கக் கல்ல வடமிடு வார்கட்குக் கொடுக்கக் கொள்க வெனவுரைப் பார்களை இடுக்கண் செய்யப் பெறீரிங்கு நீங்குமே. | 5.92.2 | 906 | கார்கொள் கொன்றைக் கடிமலர்க் கண்ணியான் சீர்கொள் நாமஞ் சிவனென் றரற்றுவார் ஆர்க ளாகிலு மாக அவர்களை நீர்கள் சாரப் பெறீரிங்கு நீங்குமே. | 5.92.3 | 907 | சாற்றி னேன்சடை நீண்முடிச் சங்கரன் சீற்றங் காமன்கண் வைத்தவன் சேவடி ஆற்ற வுங்களி பட்ட மனத்தராய்ப் போற்றி யென்றுரைப் பார்புடை போகலே. | 5.92.4 | 908 | இறையென் சொன்மற வேல்நமன் றூதுவீர் பிறையும் பாம்பு முடைப்பெரு மான்றமர் நறவம் நாறிய நன்னறுஞ் சாந்திலும் நிறைய நீறணி வாரெதிர் செல்லலே. | 5.92.5 | 909 | வாம தேவன் வளநகர் வைகலுங் காம மொன்றில ராய்க்கை விளக்கொடு தாமந் தூபமுந் தண்ணறுஞ் சாந்தமும் ஏம மும்புனை வாரெதிர் செல்லலே. | 5.92.6 | 910 | படையும் பாசமும் பற்றிய கையினீர் அடையன் மின்னம தீசன் அடியரை விடைகொ ளூர்தியி னானடி யார்குழாம் புடைபு காதுநீர் போற்றியே போமினே. | 5.92.7 | 911 | விச்சை யாவதும் வேட்கைமை யாவதும் நிச்சல் நீறணி வாரை நினைப்பதே அச்ச மெய்தி அருகணை யாதுநீர் பிச்சை புக்கவன் அன்பரைப் பேணுமே. | 5.92.8 | 912 | இன்னங் கேண்மின் இளம்பிறை சூடிய மன்னன் பாதம் மனத்துட னேத்துவார் மன்னும் அஞ்செழுத் தாகிய மந்திரந் தன்னி லொன்றுவல் லாரையுஞ் சாரலே. | 5.92.9 | 913 | மற்றுங் கேண்மின் மனப்பரிப் பொன்றின்றிச் சுற்றும் பூசிய நீற்றொடு கோவணம் ஒற்றை யேறுடை யானடியே யல்லாற் பற்றொன் றில்லிகள் மேற்படை போகலே. | 5.92.10 | 914 | அரக்கன் ஈரைந் தலையுமோர் தாளினால் நெருக்கி யூன்றியிட் டான்தமர் நிற்கிலுஞ் சுருக்கெ னாதங்குப் பேர்மின்கண் மற்றுநீர் சுருக்கெ னிற்சுட ரான்கழல் சூடுமே. | 5.92.11 |
| 915 |
காச னைக்கன லைக்கதிர் மாமணித் தேச னைப்புக ழார்சிலர் தெண்ணர்கள் மாசி னைக்கழித் தாட்கொள வல்லவெம் ஈச னையினி நான்மறக் கிற்பனே. | 5.93.1 | 916 | புந்திக் குவிளக் காய புராணனைச் சந்திக் கண்ணட மாடுஞ் சதுரனை அந்தி வண்ணனை ஆரழல் மூர்த்தியை வந்தெ னுள்ளங்கொண் டானை மறப்பனே. | 5.93.2 | 917 | ஈசன் ஈசனென் றென்றும் அரற்றுவன் ஈசன் றானென் மனத்திற் பிரிவிலன் ஈசன் றன்னையு மென்மனத் துக்கொண்டு ஈசன் றன்னையும் யான்மறக் கிற்பனே. | 5.93.3 | 918 | ஈசன் என்னை யறிந்த தறிந்தனன் ஈசன் சேவடி யேற்றப் பெறுதலால் ஈசன் சேவடி யேத்தப் பெற்றேனினி ஈசன் றன்னையும் யான்மறக் கிற்பனே. | 5.93.4 | 919 | தேனைப் பாலினைத் திங்களை ஞாயிற்றை வான வெண்மதி சூடிய மைந்தனை வேனி லானை மெலிவுசெய் தீயழல் ஞான மூர்த்தியை நான்மறக் கிற்பனே. | 5.93.5 | 920 | கன்ன லைக்கரும் பூறிய தேறலை மின்ன னைமின் னனைய வுருவனைப் பொன்ன னைமணிக் குன்று பிறங்கிய என்ன னையினி யான்மறக் கிற்பனே. | 5.93.6 | 921 | கரும்பி னைக்கட்டி யைக்கந்த மாமலர்ச் சுரும்பி னைச்சுடர்ச் சோதியுட் சோதியை அரும்பி னிற்பெரும் போதுகொண் டாய்மலர் விரும்பும் ஈசனை நான்மறக் கிற்பனே. | 5.93.7 | 922 | துஞ்சும் போதுஞ் சுடர்விடு சோதியை நெஞ்சுள் நின்று நினைப்பிக்கு நீதியை நஞ்சு கண்டத் தடக்கிய நம்பனை வஞ்ச னேனினி யான்மறக் கிற்பனே. | 5.93.8 | 923 | புதிய பூவினைப் புண்ணிய நாதனை நிதியை நீதியை நித்திலக் குன்றினைக் கதியைக் கண்டங் கறுத்த கடவுளை மதியை மைந்தனை நான்மறக் கிற்பனே. | 5.93.9 | 924 | கருகு கார்முகில் போல்வதோர் கண்டனை உருவ நோக்கியை ஊழி முதல்வனைப் பருகு பாலனைப் பான்மதி சூடியை மருவு மைந்தனை நான்மறக் கிற்பனே. | 5.93.10 |
| 925 |
அண்டத் தானை அமரர் தொழப்படும் பண்டத் தானைப் பவித்திர மாந்திரு முண்டத் தானைமுற் றாத இளம்பிறைத் துண்டத் தானைக்கண் டீர்தொழற் பாலதே. | 5.94.1 | 926 | முத்தொப் பானை முளைத்தெழு கற்பக வித்தொப் பானை விளக்கிடை நேரொளி ஒத்தொப் பானை ஒளிபவ ளத்திரள் தொத்தொப் பானைக்கண் டீர்தொழற் பாலதே. | 5.94.2 | 927 | பண்ணொத் தானைப் பவளந் திரண்டதோர் வண்ணத் தானை வகையுணர் வான்றனை எண்ணத் தானை இளம்பிறை போல்வெள்ளைச் சுண்ணத் தானைக்கண் டீர்தொழற் பாலதே. | 5.94.3 | 928 | விடலை யானை விரைகமழ் தேன்கொன்றைப் படலை யானைப் பலிதிரி வான்செலும் நடலை யானை நரிபிரி யாததோர் சுடலை யானைக்கண் டீர்தொழற் பாலதே. | 5.94.4 | 929 | பரிதி யானைப்பல் வேறு சமயங்கள் கருதி யானைக்கண் டார்மனம் மேவிய பிரிதி யானைப் பிறரறி யாததோர் சுருதி யானைக்கண் டீர்தொழற் பாலதே. | 5.94.5 | 930 | ஆதி யானை அமரர் தொழப்படும் நீதி யானை நியம நெறிகளை ஓதி யானை உணர்தற் கரியதோர் சோதி யானைக்கண் டீர்தொழற் பாலதே. | 5.94.6 | 931 | ஞாலத் தானைநல் லானைவல் லார்தொழுங் கோலத் தானைக் குணப்பெருங் குன்றினை மூலத் தானை முதல்வனை மூவிலைச் சூலத் தானைக்கண் டீர்தொழற் பாலதே. | 5.94.7 | 932 | ஆதிப் பாலட்ட மூர்த்தியை ஆனஞ்சும் வேதிப் பானைநம் மேல்வினை வெந்தறச் சாதிப் பானைத் தவத்திடை மாற்றங்கள் சோதிப் பானைக்கண் டீர்தொழற் பாலதே. | 5.94.8 | 933 | நீற்றி னானை நிகரில்வெண் கோவணக் கீற்றி னானைக் கிளரொளிச் செஞ்சடை ஆற்றி னானை அமரர்தம் ஆருயிர் தோற்றி னானைக்கண் டீர்தொழற் பாலதே. | 5.94.9 | 934 | விட்டிட் டானைமெய்ஞ் ஞானத்து மெய்ப்பொருள் கட்டிட் டானைக் கனங்குழை பாலன்பு பட்டிட் டானைப் பகைத்தவர் முப்புரஞ் சுட்டிட் டானைக்கண் டீர்தொழற் பாலதே. | 5.94.10 | 935 | முற்றி னானை இராவணன் நீண்முடி ஒற்றி னானை ஒருவிர லாலுறப் பற்றி னானையோர் வெண்டலைப் பாம்பரைச் சுற்றி னானைக்கண் டீர்தொழற் பாலதே. | 5.94.11 |
| 936 |
புக்க ணைந்து புரிந்தல ரிட்டிலர் நக்க ணைந்து நறுமலர் கொய்திலர் சொக்க ணைந்த சுடரொளி வண்ணனை மிக்குக் காணலுற் றாரங் கிருவரே. | 5.95.1 | 937 | அலரு நீருங்கொண் டாட்டித் தெளிந்திலர் திலக மண்டலந் தீட்டித் திரிந்திலர் உலக மூர்த்தி யொளிநிற வண்ணனைச் செலவு காணலுற் றாரங் கிருவரே. | 5.95.2 | 938 | ஆப்பி நீரோ டலகுகைக் கொண்டிலர் பூப்பெய் கூடை புனைந்து சுமந்திலர் காப்புக் கொள்ளி கபாலிதன் வேடத்தை ஓப்பிக் காணலுற் றாரங் கிருவரே. | 5.95.3 | 939 | நெய்யும் பாலுங்கொண் டாட்டி நினைந்திலர் பொய்யும் பொக்கமும் போக்கிப் புகழ்ந்திலர் ஐயன் வெய்ய அழல்நிற வண்ணனை மெய்யைக் காணலுற் றாரங் கிருவரே. | 5.95.4 | 940 | எருக்கங் கண்ணிகொண் டிண்டை புனைந்திலர் பெருக்கக் கோவணம் பீறி யுடுத்திலர் தருக்கி னாற்சென்று தாழ்சடை யண்ணலை நெருக்கிக் காணலுற் றாரங் கிருவரே. | 5.95.5 | 941 | மரங்க ளேறி மலர்பறித் திட்டிலர் நிரம்ப நீர்சுமந் தாட்டி நினைந்திலர் உரம்பொ ருந்தி யொளிநிற வண்ணனை நிரம்பக் காணலுற் றாரங் கிருவரே. | 5.95.6 | 942 | கட்டு வாங்கங் கபாலங்கைக் கொண்டிலர் அட்ட மாங்கங் கிடந்தடி வீழ்ந்திலர் சிட்டன் சேவடி சென்றெய்திக் காணிய பட்ட கட்டமுற் றாரங் கிருவரே. | 5.95.7 | 943 | வெந்த நீறு விளங்க அணிந்திலர் கந்த மாமலர் இண்டை புனைந்திலர் எந்தை ஏறுகந் தேறெரி வண்ணனை அந்தங் காணலுற் றாரங் கிருவரே. | 5.95.8 | 944 | இளவெ ழுந்த இருங்குவ ளைம்மலர் பிளவு செய்து பிணைத்தடி யிட்டிலர் களவு செய்தொழிற் காமனைக் காய்ந்தவன் அளவு காணலுற் றாரங் கிருவரே. | 5.95.9 | 945 | கண்டி பூண்டு கபாலங்கைக் கொண்டிலர் விண்ட வான்சங்கம் விம்மவாய் வைத்திலர் அண்ட மூர்த்தி அழல்நிற வண்ணனைக் கெண்டிக் காணலுற் றாரங் கிருவரே. | 5.95.10 | 946 | செங்க ணானும் பிரமனுந் தம்முளே எங்குந் தேடித் திரிந்தவர் காண்கிலார் இங்குற் றேனென்றி லிங்கத்தே தோன்றினான் பொங்கு செஞ்சடைப் புண்ணிய மூர்த்தியே. 11 | 5.95.11 |
| 947 |
பொன்னுள் ளத்திரள் புன்சடை யின்புறம் மின்னுள் ளத்திரள் வெண்பிறை யாயிறை நின்னுள் ளத்தருள் கொண்டிருள் நீங்குதல் என்னுள் ளத்துள தெந்தை பிரானிரே. | 5.96.1 | 948 | முக்க ணும்முடை யாய்முனி கள்பலர் தொக்கெ ணுங்கழ லாயொரு தோலினோ டக்க ணும்மரை யாயரு ளெய்தலா தெக்க ணும்மிலன் எந்தை பிரானிரே. | 5.96.2 | 949 | பனியாய் வெங்கதிர் பாய்படர் புன்சடை முனியாய் நீயுல கம்முழு தாளினுந் தனியாய் நீசரண் நீசல மேபெரி தினியாய் நீயெனக் கெந்தை பிரானிரே. | 5.96.3 | 950 | மறையும் பாடுதிர் மாதவர் மாலினுக் குறையு மாயினை கோளர வோடொரு பிறையுஞ் சூடினை யென்பத லாற்பிறி திறையுஞ் சொல்லிலை எந்தை பிரானிரே. | 5.96.4 | 951 | பூத்தார் கொன்றையி னாய்புலி யின்னதள் ஆர்த்தா யாடர வோடன லாடிய கூத்தா நின்குரை யார்கழ லேயல தேத்தா நாவெனக் கெந்தை பிரானிரே. | 5.96.5 | 952 | பைம்மா லும்மர வாபர மாபசு மைம்மால் கண்ணியோ டேறுமைந் தாவெனும் அம்மா லல்லது மற்றடி நாயினேற் கெம்மா லும்மிலன் எந்தை பிரானிரே. | 5.96.6 | 953 | வெப்பத் தின்மன மாசு விளக்கிய செப்பத் தாற்சிவ னென்பவர் தீவினை ஒப்பத் தீர்த்திடும் ஒண்கழ லாற்கல்ல தெப்பற் றும்மிலன் எந்தை பிரானிரே. | 5.96.7 | 954 | திகழுஞ் சூழ்சுடர் வானொடு வைகலும் நிகழு மொண்பொரு ளாயின நீதியென் புகழு மாறு மலானுன பொன்னடி இகழு மாறிலன் எந்தை பிரானிரே. | 5.96.8 | 955 | கைப்பற் றித்திரு மால்பிர மன்னுனை எப்பற் றியறி தற்கரி யாயருள் அப்பற் றல்லது மற்றடி நாயினேன் எப்பற் றும்மிலன் எந்தை பிரானிரே. | 5.96.9 | 956 | எந்தை யெம்பிரான் என்றவர் மேல்மனம் எந்தை யெம்பிரான் என்றிறைஞ் சித்தொழு தெந்தை யெம்பிரான் என்றடி யேத்துவார் எந்தை யெம்பிரான் என்றடி சேர்வரே. | 5.96.10 |
| 957 |
சிந்திப் பார்மனத் தான்சிவன் செஞ்சுடர் அந்தி வானிறத் தானணி யார்மதி முந்திச் சூடிய முக்கண்ணி னானடி வந்திப் பாரவர் வானுல காள்வரே. | 5.97.1 | 958 | அண்ட மாரிரு ளூடு கடந்தும்பர் உண்டு போலுமோ ரொண்சுட ரச்சுடர் கண்டிங் காரறி வாரறி வாரெலாம் வெண்டிங் கட்கண்ணி வேதியன் என்பரே. | 5.97.2 | 959 | ஆதி யாயவ னாரு மிலாதவன் போது சேர்புனை நீண்முடிப் புண்ணியன் பாதி பெண்ணுரு வாகிப் பரஞ்சுடர்ச் சோதி யுட்சோதி யாய்நின்ற சோதியே. | 5.97.3 | 960 | இட்ட திட்டதோ ரேறுகந் தேறியூர் பட்டி துட்டங்க னாய்ப்பலி தேர்வதோர் கட்ட வாழ்க்கைய னாகிலும் வானவர் அட்ட மூர்த்தி யருளென் றடைவரே. | 5.97.4 | 961 | ஈறில் கூறைய னாகி எரிந்தவெண் ணீறு பூசி நிலாமதி சூடிலும் வீறி லாதன செய்யினும் விண்ணவர் ஊற லாயரு ளாயென் றுரைப்பரே. | 5.97.5 | 962 | உச்சி வெண்மதி சூடிலும் ஊனறாப் பச்சை வெண்டலை யேந்திப் பலஇலம் பிச்சை யேபுகு மாகிலும் வானவர் அச்சந் தீர்த்தரு ளாயென் றடைவரே. | 5.97.6 | 963 | ஊரி லாயென்றொன் றாக வுரைப்பதோர் பேரி லாய்பிறை சூடிய பிஞ்ஞகா காரு லாங்கண்ட னேயுன் கழலடி சேர்வி லார்கட்குத் தீயவை தீயவே. | 5.97.7 | 964 | எந்தை யேயெம் பிரானே யெனவுள்கிச் சிந்திப் பாரவர் தீவினை தீருமால் வெந்த நீறுமெய் பூசிய வேதியன் அந்த மாவளப் பாரடைந் தார்களே. | 5.97.8 | 965 | ஏன வெண்மருப் போடென்பு பூண்டெழில் ஆனை யீருரி போர்த்தன லாடிலுந் தான வண்ணத்த னாகிலுந் தன்னையே வான நாடர் வணங்குவர் வைகலே. | 5.97.9 | 966 | ஐயன் அந்தணன் ஆணொடு பெண்ணுமாம் மெய்யன் மேதகு வெண்பொடிப் பூசிய மைகொள் கண்டத்தன் மான்மறிக் கையினான் பைகொள் பாம்பரை யார்த்த பரமனே. | 5.97.10 | 967 | ஒருவ னாகிநின் றானிவ் வுலகெலாம் இருவ ராகிநின் றார்கட் கறிகிலான் அருவ ராவரை ஆர்த்தவ னார்கழல் பரவு வாரவர் பாவம் பறையுமே. | 5.97.11 | 968 | ஓத வண்ணனும் ஒண்மலர்ச் செல்வனும் நாத னேயரு ளாயென்று நாடொறுங் காதல் செய்து கருதப் படுமவர் பாத மேத்தப் பறையுநம் பாவமே. | 5.97.12 | 969 | வ தன்மை யவரவ ராக்கையான் வெவ்வ தன்மைய னென்ப தொழிமினோ மௌவல் நீண்மலர் மேலுறை வானொடு பௌவ வண்ணனு மாய்ப்பணி வார்களே. | 5.97.13 | 970 | அக்கும் ஆமையும் பூண்டன லேந்திஇல் புக்குப் பல்பலி தேரும் புராணனை நக்கு நீர்கள் நரகம் புகேன்மினோ தொக்க வானவ ராற்றொழு வானையே. | 5.97.14 | 971 | கங்கை தங்கிய செஞ்சடை மேலிளந் திங்கள் சூடிய தீநிற வண்ணனார் இங்க ணாரெழில் வானம் வணங்கவே அங்க ணாற்கது வாலவன் தன்மையே. | 5.97.15 | 972 | நகர வெல்கொடி யானொடு நன்னெஞ்சே நுகர நீயுனைக் கொண்டுயப் போக்குறில் மகர வெல்கொடி மைந்தனைக் காய்ந்தவன் புகரில் சேவடி யேபுக லாகுமே. | 5.97.16 | 973 | சரண மாம்படி யார்பிற ரியாவரோ கரணந் தீர்த்துயிர் கையி லிகழ்ந்தபின் மரண மெய்திய பின்னவை நீக்குவான் அரண மூவெயி லெய்தவ னல்லனே. | 5.97.17 | 974 | ஞமனென் பான்நர கர்க்கு நமக்கெலாஞ் சிவனென் பான்செழு மான்மறிக் கையினான் கவனஞ் செய்யுங் கனவிடை யூர்தியான் தமரென் றாலுங் கெடுந்தடு மாற்றமே. | 5.97.18 | 975 | இடப மேறியும் இல்பலி யேற்பவர் அடவி காதலித் தாடுவர் ஐந்தலைப் படவம் பாம்பரை யார்த்த பரமனைக் கடவி ராய்ச்சென்று கைதொழு துய்ம்மினே. | 5.97.19 | 976 | இணர்ந்து கொன்றைபொற் றாது சொரிந்திடும் புணர்ந்த வாளர வம்மதி யோடுடன் அணைந்த அஞ்சடை யானவன் பாதமே உணர்ந்த உள்ளத் தவருணர் வார்களே. | 5.97.20 | 977 | தருமந் தான்றவந் தான்றவத் தால்வருங் கருமந் தான்கரு மான்மறிக் கையினான் அருமந் தன்ன அதிர்கழல் சேர்மினோ சிரமஞ் சேரழல் தீவினை யாளரே. | 5.97.21 | 978 | நமச்சி வாயவென் பாருள ரேலவர் தமச்ச நீங்கத் தவநெறி சார்தலால் அமைத்துக் கொண்டதோர் வாழ்க்கைய னாகிலும் இமைத்து நிற்பது சால அரியதே. | 5.97.22 | 979 | பற்பல் காலம் பயிற்றிப் பரமனைச் சொற்பல் காலம்நின் றேத்துமின் தொல்வினை வெற்பில் தோன்றிய வெங்கதிர் கண்டவப் புற்ப னிக்கெடு மாறது போலுமே. | 5.97.23 | 980 | மணிசெய் கண்டத்து மான்மறிக் கையினான் கணிசெய் வேடத்தர் ஆயவர் காப்பினாற் பணிகள் தாஞ்செய வல்லவர் யாவர்தம் பிணிசெய் யாக்கையை நீக்குவர் பேயரே. | 5.97.24 | 981 | இயக்கர் கின்னரர் இந்திரன் தானவர் நயக்க நின்றவன் நான்முகன் ஆழியான் மயக்க மெய்தவன் மாலெரி யாயினான் வியக்குந் தன்மையி னானெம் விகிர்தனே. | 5.97.25 | 982 | அரவ மார்த்தன லாடிய அண்ணலைப் பரவு வாரவர் பாவம் பறைதற்குக் குரவை கோத்தவ னுங்குளிர் போதின்மேல் கரவில் நான்முக னுங்கரி யல்லரே. | 5.97.26 | 983 | அழலங் கையினன் அந்தரத் தோங்கிநின் றுழலும் மூவெயில் ஒள்ளழ லூட்டினான் தழலுந் தாமரை யானொடு தாவினான் கழலுஞ் சென்னியுங் காண்டற் கரியனே. | 5.97.27 | 984 | இளமை கைவிட் டகறலும் மூப்பினார் வளமை போய்ப்பிணி யோடு வருதலால் உளமெ லாமொளி யாய்மதி ஆயினான் கிளமை யேகிளை யாக நினைப்பனே. | 5.97.28 | 985 | தன்னிற் றன்னை அறியுந் தலைமகன் தன்னிற் றன்னை அறியிற் றலைப்படுந் தன்னிற் றன்னை அறிவில னாயிடிற் தன்னிற் றன்னையுஞ் சார்தற் கரியனே. | 5.97.29 | 986 | இலங்கை மன்னனை ஈரைந்து பத்துமன் றலங்க லோடுட னேசெல வூன்றிய நலங்கொள் சேவடி நாடொறும் நாடொறும் வலம்கொண் டேத்துவார் வானுல காள்வரே. | 5.97.30 |
| 987 |
நீற லைத்ததோர் மேனி நிமிர்சடை ஆற லைக்கநின் றாடும் அமுதினைத் தேற லைத்தெளி யைத்தெளி வாய்த்ததோர் ஊற லைக்கண்டு கொண்டதெ னுள்ளமே. | 5.98.1 | 988 | பொந்தை யைப்புக்கு நீக்கப் புகுந்திடுந் தந்தை யைத்தழல் போல்வதோர் மேனியைச் சிந்தை யைத்தெளி வைத்தெளி வாய்த்ததோர் எந்தை யைக்கண்டு கொண்டதெ னுள்ளமே. | 5.98.2 | 989 | வெள்ளத் தார்விஞ்சை யார்கள் விரும்பவே வெள்ளத் தைச்சடை வைத்த விகிர்தனார் கள்ளத் தைக்கழி யம்மன மொன்றிநின் றுள்ளத் தில்லொளி யைக்கண்ட துள்ளமே. | 5.98.3 | 990 | அம்மா னையமு தின்னமு தேயென்று தம்மா னைத்தத்து வத்தடி யார்தொழுஞ் செம்மா னநிறம் போல்வதோர் சிந்தையுள் எம்மா னைக்கண்டு கொண்டதெ னுள்ளமே. | 5.98.4 | 991 | கூறே றும்முமை பாகமோர் பாலராய் ஆறே றுஞ்சடை மேற்பிறை சூடுவர் பாறே றுந்தலை யேந்திப் பலஇலம் ஏறேறு மெந்தையைக் கண்டதெ னுள்ளமே. | 5.98.5 | 992 | முன்னெஞ் சம்மின்றி மூர்க்கராய்ச் சாகின்றார் தன்னெஞ் சந்தமக் குத்தாம் இலாதவர் வன்னெஞ் சம்மது நீங்குதல் வல்லிரே என்னெஞ்சி லீசனைக் கண்டதெ னுள்ளமே. | 5.98.6 | 993 | வென்றா னைப்புல னைந்துமென் தீவினை கொன்றா னைக்குணத் தாலே வணங்கிட நன்றா நன்மனம் வைத்திடு ஞானமாம் ஒன்றா னைக்கண்டு கொண்டதெ னுள்ளமே. | 5.98.7 | 994 | மருவி னைமட நெஞ்சம் மனம்புகுங் குருவி னைக்குணத் தாலே வணங்கிடுந் திருவி னைச்சிந்தை யுட்சிவ னாய்நின்ற உருவி னைக்கண்டு கொண்டதெ னுள்ளமே. | 5.98.8 | 995 | தேச னைத்திரு மால்பிர மன்செயும் பூச னைப்புண ரிற்புணர் வாயதோர் நேச னைநெஞ்சி னுள்நிறை வாய்நின்ற ஈச னைக்கண்டு கொண்டதெ னுள்ளமே. | 5.98.9 | 996 | வெறுத்தா னைம்புல னும்பிர மன்றலை அறுத்தா னையரக் கன்கயி லாயத்தைக் கறுத்தா னைக்கா லில்விர லொன்றினால் ஒறுத்தா னைக்கண்டு கொண்டதெ னுள்ளமே. | 5.98.10 |
| 997 |
பாவ மும்பழி பற்றற வேண்டுவீர் ஆவில் அஞ்சுகந் தாடு மவன்கழல் மேவ ராய்மிக வும்மகிழ்ந் துள்குமின் காவ லாளன் கலந்தருள் செய்யுமே. | 5.99.1 | 998 | கங்கை யாடிலென் காவிரி யாடிலென் கொங்கு தண்கும ரித்துறை யாடிலென் ஒங்கு மாகட லோதநீ ராடிலென் எங்கு மீசனெ னாதவர்க் கில்லையே. | 5.99.2 | 999 | பட்ட ராகிலென் சாத்திரங் கேட்கிலென் இட்டு மட்டியு மீதொழில் பூணிலென் எட்டு மொன்றும் இரண்டு மறியிலென் இட்ட மீசனெ னாதவர்க் கில்லையே. | 5.99.3 | 1000 | வேத மோதிலென் வேள்விகள் செய்கிலென் நீதி நூல்பல நித்தல் பயிற்றிலென் ஓதி யங்கமோ ராறும் உணரிலென் ஈச னையுள்கு வார்க்கன்றி இல்லையே. | 5.99.4 | 1001 | காலை சென்று கலந்துநீர் மூழ்கிலென் வேலை தோறும் விதிவழி நிற்கிலென் ஆலை வேள்வி யடைந்தது வேட்கிலென் ஏல ஈசனென் பார்க்கன்றி இல்லையே. | 5.99.5 | 1002 | கான நாடு கலந்து திரியிலென் ஈன மின்றி இருந்தவஞ் செய்யிலென் ஊனை யுண்டல் ஒழிந்துவா னோக்கிலென் ஞான னென்பவர்க் கன்றிநன் கில்லையே. | 5.99.6 | 1003 | கூட வேடத்த ராகிக் குழுவிலென் வாடி யூனை வருத்தித் திரியிலென் ஆடல் வேடத்தன் அம்பலக் கூத்தனைப் பாட லாளர்க்கல் லாற்பயன் இல்லையே. | 5.99.7 | 1004 | நன்று நோற்கிலென் பட்டினி யாகிலென் குன்ற மேறி யிருந்தவஞ் செய்யிலென் சென்று நீரிற் குளித்துத் திரியிலென் என்று மீசனென் பார்க்கன்றி இல்லையே. | 5.99.8
| 1005 | கோடித் தீர்த்தங் கலந்து குளித்தவை ஆடி னாலும் அரனுக்கன் பில்லையேல் ஓடும் நீரினை ஓட்டைக் குடத்தட்டி மூடி வைத்திட்ட மூர்க்கனோ டொக்குமே. | 5.99.9 | 1006 | மற்று நற்றவஞ் செய்து வருந்திலென் பொற்றை யுற்றெடுத் தானுடல் புக்கிறக் குற்ற நற்குரை யார்கழற் சேவடி பற்றி லாதவர்க் குப்பயன் இல்லையே. | 5.99.10 |
| 1007 |
வேத நாயகன் வேதியர் நாயகன் மாதின் நாயகன் மாதவர் நாயகன் ஆதி நாயகன் ஆதிரை நாயகன் பூத நாயகன் புண்ணிய மூர்த்தியே. | 5.100.1 | 1008 | செத்துச் செத்துப் பிறப்பதே தேவென்று பத்தி செய்மனப் பாறைகட் கேறுமோ அத்த னென்றரி யோடு பிரமனுந் துத்தி யஞ்செய நின்றநற் சோதியே. | 5.100.2 | 1009 | நூறு கோடி பிரமர்கள் நொந்தினார் ஆறு கோடி நாராயண ரங்ஙனே ஏறு கங்கை மணலெண்ணில் இந்திரர் ஈறி லாதவன் ஈசன் ஒருவனே. | 5.100.3 | 1010 | வாது செய்து மயங்கு மனத்தராய் ஏது சொல்லுவீ ராகிலும் ஏழைகாள் யாதோர் தேவ ரெனப்படு வார்க் கெல்லாம் மாதே வனலாற் றேவர்மற் றில்லையே. | 5.100.4 | 1011 | கூவ லாமை குரைகட லாமையைக் கூவ லோடொக்கு மோகட லென்றல்போற் பாவ காரிகள் பார்ப்பரி தென்பராற் தேவ தேவன் சிவன்பெருந் தன்மையே. | 5.100.5 | 1012 | பேய்வ னத்தமர் வானைப்பி ரார்த்தித்தார்க் கீவ னையிமை யோர்முடி தன்னடிச் சாய்வ னைச்சல வார்கள் தமக்குடற் சீவ னைச்சிவ னைச்சிந்தி யார்களே. | 5.100.6 | 1013 | எரிபெ ருக்குவர் அவ்வெரி ஈசன துருவ ருக்கம தாவ துணர்கிலார் அரிய யற்கரி யானை அயர்த்துப்போய் நரிவி ருத்தம தாகுவர் நாடரே. | 5.100.7 | 1014 | அருக்கன் பாதம் வணங்குவர் அந்தியில் அருக்க னாவான் அரனுரு வல்லனோ இருக்கு நான்மறை ஈசனை யேதொழுங் கருத்தி னைநினை யார்கன் மனவரே. | 5.100.8 | 1015 | தாயி னும்நல்ல சங்கர னுக்கன்பர் ஆய வுள்ளத் தமுதருந் தப்பெறார் பேயர் பேய்முலை யுண்டுயிர் போக்கிய மாயன் மாயத்துப் பட்ட மனத்தரே. | 5.100.9 | 1016 | அரக்கன் வல்லரட் டாங்கொழித் தாரருள் பெருக்கச் செய்த பிரான்பெருந் தன்மையை அருத்தி செய்தறி யப்பெறு கின்றிலர் கருத்தி லாக்கய வக்கணத் தோர்களே. | 5.100.10 |